Podoba Ci się to, co robimy na ProSkarżysko? Więc może postawisz nam kawę? Dziękujemy! :)
Przy ul. Reja stała kiedyś kaplica pw. św. Mikołaja. Dziś jej już nie ma, ale w jej miejscu stoi kapliczka. To właśnie miejsce badają uczniowie I Liceum Ogólnokształcącego wspólnie z historykiem dr. Piotrem Kardysiem z Polskiego Towarzystwa Historycznego.
Uczniowie, Błażej i Wiktor, wraz z opiekunem biorą udział w ten sposób w projekcie naukowo-badawczym „Nowoczesne technologie na usługach historii”.
Celem projektu jest opracowanie dziejów kaplicy pod wezwaniem św. Mikołaja w Rejowie, nieistniejącej od pierwszej połowy XIX wieku najstarszej budowli sakralnej na terenie powiatu skarżyskiego.
Dotychczas uczniowie dokonali kwerendy bibliograficznej oraz źródłowej, ale przyszedł wreszcie czas na rozpoczęcie badań w terenie. Jako pierwsze ruszyły próby rozpoznania stratygrafii miejsca lokalizacji zabytku i sondażowe badania geologiczne, które mogą pomóc stwierdzić, czy pozostałości po dawnej kaplicy w postaci obecnej kapliczki zlokalizowane są w miejscu dawnej budowli, i czy usypany pagórek ma charakter antropogeniczny czy naturalny.
Potem uczniowie odbędą konsultacje archeologiczne oraz będą próbowali stworzyć model warstwicowy wzgórza i model 3D dawnej kaplicy wraz z jej wyposażeniem.
Prace nad zabytkiem się publiczną prezentacją przebiegu i efektów oraz niskonakładowym wydawnictwem prezentującym wyniki, czyli monografią kaplicy pod wezwaniem św. Mikołaja w Rejowie.
„Nowoczesne technologie na usługach historii” to projekt naukowo-badawczy realizowany dzięki wsparciu finansowemu Stowarzyszenia Erbel – Szkoła Przyszłości, powiatu skarżyskiego i Rady Rodziców przy I LO, pod merytoryczną kuratelą skarżyskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Historycznego i opiekuna uczniów dr. Piotra Kardysia.
Jak czytamy w monografii Skarżyska-Kamiennej wydanej na 90-lecie miasta, kaplica pw. św. Mikołaja powstała na przełomie XVI i XVII w. przy kuźnicy w Rejowie. Kościółek odgrywał bardzo dużą rolę, ponieważ następną świątynią przy trakcie na zachód był oddalony o ponad 20 km kościół w Odrowążu. W nabożeństwach uczestniczyli pracownicy nawet odległych kuźnic dóbr bliżyńskich. Znaczenie kościoła wzrosło, gdy kościół w Odrowążu zamieniony został w poł. XVII w. w zbór protestancki, a następnie został spustoszony w czasie potopu szwedzkiego. Kościółek w Rejowie przestał istnieć wraz z kasatą zakonu cysterskiego w 1818 r. Budynek rozebrano. Drzewo zostało sprzedane po licytacji, a ołtarz przeniesiono do kościoła w Suchedniowie.
