Ludwik Gruszczyński, mieszkaniec Skarżyska, uczestnik powstania Warszawskiego, żołnierz Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, wierny wartościom patriotycznym oraz „niesłychanie ciepły” człowiek, jak wspomina go rodzina, ma od dziś swoją tablicę pamiątkową w szkole na Zachodnim.
Ludwik Gruszczyński po przyjeździe wraz z rodziną do Skarżyska zamieszkał w sąsiedztwie szkoły, na Skałce. Uczęszczali do niej jego synowie oraz wnukowie. I to właśnie wnukowie Ludwika, Łukasz i Mariusz, zabiegali o umieszczenie tablicy pamiątkowej.
Trwało to dwa lata. Pozytywne do sprawy odniósł się Instytut Pamięci Narodowej, przychylne były również władze miasta i szkoły. Obaj wnukowie gorąco i wzruszonymi głosami dziękowali za taki obrót sprawy. – Podniosła chwila. Jestem szczęśliwy i dumny. Brak mi słów. Dzieciom dziękuję za pięknie przygotowaną akademię – mówił Łukasz Gruszczyński.
Równie wzruszona była wdowa po Ludwiku, Józefa Gruszczyńska. – To bardzo miło, że mąż jest doceniony. Cieszę się też, że wnukowie zajęli się sprawą tablicy – powiedziała.
Mariusz Gruszczyński przedstawił barwny życiorys dziadka, a wiele ciekawostek zaprezentowali inni członkowie rodziny, Jerzy Stopa i Edward Kasprzyk.
Prezydent miasta Konrad Krönig zaznaczył, że umieszczenie tablicy pamiątkowej jest również wyrazem woli społeczeństwa Skarżyska.
Uroczystość uświetnili uczniowie szkoły, którzy przygotowali pieśni patriotyczne. Obecni obejrzeli też rozmowę, jaką w latach 90. z bohaterem nagrała telewizja Dami.
Ludwik Gruszczyński urodził się w 1920 roku we wsi Nadolna koło Chlewisk, na ziemi radomskiej. Wybuch II wojny światowej zastał go w Warszawie. Tam brał udział w wojnie obronnej 1939 r. Po opuszczeniu stolicy powrócił w rodzinne strony i działał w konspiracji, wspierając m.in. oddziały „Hubala”.
Po ponownym wyjeździe do Warszawy wziął udział w Powstaniu Warszawskim. Aresztowany, został osadzony ostatecznie w obozie w Markt-Pongau w Austrii. Stamtąd udało mu się uciec do Szwajcarii, skąd przedostał się do oddziałów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. W ich szeregach walczył o wyzwolenie Belgii i Holandii. Ostatecznie znalazł się w Anglii, skąd w 1948 roku powrócił do kraju.
W latach 50. XX wieku wraz z rodziną przyjechał do Skarżyska. Pracował na Zakładach Metalowych. Ludwik Gruszczyński zmarł w 1995 r., został pochowany ca cmentarzu na Łyżwach.
Odznaczenia Ludwika Gruszczyńskiego: Krzyż Walecznych, Krzyż Armii Krajowej, Warszawski Krzyż Powstańczy, Medal „Zwycięstwa i Wolności 1945” oraz brytyjski medal „War Medal 1939–45” za udział w walkach na terenie Belgii i Holandii.