Podoba Ci się to, co robimy na ProSkarżysko? Więc może postawisz nam kawę? Dziękujemy! :)
Piknik Archeologiczny Praosada Rydno 2018 odbył się po raz pierwszy w historii nie na terenach Rydna, a przy ruinach Wielkiego Pieca na Rejowie. W planach jest utworzenie tam stałej osady.
Choć piknik był skromniejszy niż w poprzednich latach, to wciąż od jego organizatorów można było się dowiedzieć wiele ciekawych rzeczy o ludziach, którzy zamieszkiwali tereny dzisiejszego Skarżyska tysiące lat temu.
Członkowie Stowarzyszenia „Praosada Rydno”, na czele z Tomaszem Juchniewiczem, mówili o dwóch największych bogactwach Rydna w tamtych czasach: hematycie, czyli krwistoczerwonej rudzie żelaza, oraz krzemieniu.
Odwiedzający piknik mogli zobaczyć jak mieszkali nasi odlegli przodkowe, jak się żywili, jak zdobywali pożywienie czy rozniecali ogień. Można też było dowiedzieć się, jak uprzyjemniali sobie życie, np. poprzez muzykę, stosowaną również do obrzędów szamańskich.
Piknikowi, jak w latach poprzednich, towarzyszyły projekcje filmów oraz prelekcje na tematy związane z życiem człowieka prehistorycznego.
W planach stowarzyszenia, które organizuje piknik Rydno jest zorganizowanie stałej ekspozycji na terenach przy Wielkim Piecu, które podlegają Muzeum im. Orła Białego. Pierwszy ważny krok już został zrobiony. Wybudowane tam półziemiankę, czyli dom ludzi zamieszkujących nasze tereny przed tysiącami lat. Ta konkretnie wzorowana jest na śladach podobnej konstrukcji odkrytej w Grzybowej Górze, a wybudowanej ok. 8–10 tysięcy lat temu.
Jak mówi Tomasz Juchniewicz, jego stowarzyszenie chce utworzyć pełną osadę, która będzie rodzajem interaktywnego skansenu pozwalającego zwiedzającym samodzielnie rozniecić ogień czy łupać krzemień.
Rezerwat Archeologiczny Rydno to kompleks osad przemysłowych z okresu od schyłkowego paleolitu do neolitu. Rezerwat obejmuje obszar doliny rzeki Kamiennej od Skarżyska (dzielnica Łyżwy) do Wąchocka (Góra Rocha). Na jego terenie zachowały się liczne stanowiska pozostałości przedstawicieli wielu kultur pradziejowych, datowanych od 40 tysięcy lat p.n.e. Kolejne następujące po sobie społeczności trudniły się łowiectwem, wydobywaniem hematytu (tlenek żelaza) – minerału używanego do produkcji czerwonego barwnika oraz obróbką sprowadzanego w te strony krzemienia czekoladowego.
