Podoba Ci się to, co robimy na ProSkarżysko? Więc może postawisz nam kawę? Dziękujemy! :)
„Bezużyteczna użyteczność, czyli jak ustawić sobie alarm w głowie, a nie w telefonie” to tekst Zuzanny Kasprzyk z SP 13, który zajął drugie miejsce w kategorii szkół podstawowych w III Konkursie Dziennikarskim 2020.
Do udziału w konkursie dziennikarskim po raz trzeci zaprosiło II Liceum Ogólnokształcące w Skarżysku.
Tutaj wyniki III Konkursu Dziennikarskiego 2020 i pozostałe teksty:
Autorką tekstu, który zajął drugie miejsce w kategorii szkół podstawowych, jest Zuzanna Kasprzyk ze Szkoły Podstawowej nr 13 w Skarżysku, a nauczycielem przygotowującym Danuta Pająk.
Bezużyteczna użyteczność, czyli jak ustawić sobie alarm w głowie, a nie w telefonie
Rano budzi nas alarm ustawiony w telefonie. Przed wyjściem sprawdzamy jeszcze godzinę, żebyśmy się nie spóźnili, po południu dzwonimy do kogoś, bo brakuje nam towarzystwa, a wieczorem przeglądamy aktualne informacje. Tak naprawdę Internet, telefon komórkowy i wszystko to, co z tym związane, jest w dzisiejszych czasach nie tyle dogodnością, co rzeczą obowiązkową i niezbędną. Ale czy na pewno?
Przypatrzmy się temu bliżej, z innego punktu widzenia. Skoro smartfon jest wynalazkiem stulecia, to na pewno nie ma żadnych negatywnych cech – nie sprawia problemów i jest po prostu narzędziem idealnym. Też masz takie wrażenie? Nigdy nie czujesz się zmęczony, nie marnujesz czasu na bezsensowne przeglądanie Internetu, nie zauważyłeś u siebie objawów uzależnienia, takich jak spadek motywacji czy niechęć do odetchnięcia świeżym powietrzem, wstania i wyjścia na dwór? Właśnie. Niestety, coraz więcej z nas popada w taki nałóg, a oprócz tego wiele osób nie zdaje sobie sprawy z samego faktu, że może chorować. A może.
Zgoda, Internet pomaga nam, kiedy nie możemy się z kimś skontaktować bezpośrednio, kiedy nie mamy informacji na jakiś temat i musimy ją znaleźć. Ale ta wyciągnięta ręka bardzo często bywa fałszywa, porywa nas i zamyka w świecie, w którym rzeczywistość nie istnieje. Tracimy kontakt z naszymi bliskimi, przestaje nam zależeć na czymkolwiek, czujemy się jak w pudle bez żadnych otworów. Nie widzimy nic. Niczego nie odczuwamy. Nie funkcjonujemy tak, jak normalny człowiek. Jedyne, co możemy zrobić teraz – to nie dopuścić do tego, by pustka zabrała nam tlen!
Mówimy sobie, że sprawdzimy coś i już, odłożymy telefon. Tyle tylko, że on nas wciąga, tak jak odkurzacz wciąga bałagan, który mamy w domach. Z pozoru wszystko wygląda czysto, ale to jedynie przykrywka, pełnia nieczystości pozostała w urządzeniu. W naszym mózgu. To tu jest blokada, której kodu dostępu nie znamy. Telefon wciąga jak odkurzacz, nim też sprzątamy, pomaga nam w pewnym stopniu uporządkować swoje życie, rozwiązać problemy. Ale jednocześnie coraz bardziej psuje nasze najważniejsze urządzenie – mózg.
W gruncie rzeczy żyjemy w przeświadczeniu, że wszystko jest dobrze, nic nam nie dolega, zmarnowaliśmy „tylko” kilka godzin. Nie myślimy o tym, co moglibyśmy zrobić w tym czasie, bo przecież to już jest przeszłość. Żyjemy teraźniejszością, ale cały czas popełniając te same błędy. Nie widzimy uzależnienia. Albo nie chcemy go widzieć. A nasze zdrowie coraz głośniej woła o pomoc…
Krótko mówiąc, chcemy czerpać z życia jak najwięcej, ale będąc cały czas „na telefonie”, pełnia tego szczęścia przelatuje nam między palcami. Czas to zauważyć! Przejąć stery własnego statku i swobodnie przeżyć to, co nam zostało, niczego nie żałując! A smartfon najlepiej wyrzucić za burtę lub przynajmniej nie nadużywać go do tego stopnia, by nie przesłonił nam drogi.
Zuzanna Kasprzyk
Podoba Ci się to, co robimy na ProSkarżysko? Więc może postawisz nam kawę? Dziękujemy! :)
