Wszystkie pokolenia skarżyszczan zaprezentowały w środowy wieczór swoje nieprzeciętne umiejętności taneczne i wokalne – od kilkulatków ze Strefy Tańca Art Dance po seniorów uczęszczających do Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
Na dwóch scenach Miejskiego Centrum Kultury jednocześnie trwały jedne z ostatnich przedświątecznych koncertów. Zarówno sala widowiskowa jak i patio zapełniły się do ostatniego miejsca.
Salą widowiskową zawładnęła Strefa Tańca Art Dance i jego wszystkie kategorie wiekowe: Teatr Tańca Art Dance, Art Dance Junior, Art Dance Juniorek, Art Dance Kids, Mini Art Dance, Art Dancik i Mini Art Dancik.
Ze swoim popisowym i wielokrotnie nagradzanym numerem „Kiss of Fire” wystąpił zespół taneczny The Fifty Five, działający przy Uniwersytecie Trzeciego Wieku i ćwiczący pod okiem Katarzyny Barańskiej, prowadzącej Strefę Tańca Art Dance.
Tancerze zaprezentowali solowe i grupowe układy, jak również fragment ich nowego spektaklu, który będzie miał premierę w niedalekiej przyszłości.
W tym samym czasie na patio MCK w nastrój świąteczny widownię wprowadzały: zespół Perły z Lamusa i chór Mezzoforte. Oba działają w ramach UTW i nie po raz pierwszy widzowie przekonali się, trochę starsi wiekiem, ale wciąż młodzi duchem skarżyszczanie również potrafią świetnie bawić innych, samemu również dobrze się bawiąc. Świąteczny nastrój, w jaki wprowadzili obecnych, na pewno nie opuści ich do samych świąt.
Gosia Niewiadomska codziennie publikuje jeden przepis, a najbardziej rozchwytywane są te… alkoholowe – na rozmaite nalewki i likiery. Jej przepisy doceniają znani kucharze, czytelnicy i rodzina. Regularnie wygrywa konkursy, w których jurorami są kucharze z pierwszych stron gazet.
Boże Narodzenie tuż, tuż. Czyli będziemy dużo jeść. W świątecznym zakupowo-jedzeniowym szale Gosia poświęciła nam kilka chwil, a my namówiliśmy ją, aby ujawniła naszym Czytelnikom jakiś przepis, którego jeszcze nikt nie zna. I od świąt właśnie zaczynamy rozmowę z Gosią Niewiadomską.
U nas wszyscy są śledziowi
W polskiej tradycji święta Bożego Narodzenia obracają się wokół kuchni. Wielu z nas czeka właśnie na ten czas dla potraw, które jadamy tylko raz do roku, dla smaków, które pamiętamy z dzieciństwa, dla zapachów, które dobiegały z maminych i babcinych kuchni.
Jeśli chodzi o Boże Narodzenie i kolację wigilijną to jednak jesteśmy tradycjonalistami. Tak jak chyba wszędzie i u nas będą pierogi, karp smażony, zupa grzybowa i barszcz czerwony, bo nie każdy lubi grzybową. Od kilkunastu lat przygotowujemy też kluski z makiem. Na słodko będzie sernik, makowiec (ten specjalnie dla babci) i miodownik z orzechami. Jeśli pojawia się coś nowego, to z akcentem świątecznym. Wyjątek robimy dla śledzi, bo u nas wszyscy są śledziowi. Śledzie będą na kilka sposobów, tradycyjny z cebulką też.
Na początku był… power
Jak mówi Gosia, nie wie, co było impulsem, aby zacząć blogować o jedzeniu. Może to, że jeść trzeba, a jeśli na dodatek jest się z wykształcenia dziennikarzem i ma się lekkie pióro, to tak się musiało stać. Po prostu przyszedł taki dzień, a było to dwa lata temu…
Nagle dostałam powera, żeby zacząć publikować moje pomysły na jedzenie. Nie wiem, skąd się to wzięło. Może stąd, że zawsze lubiłam gotować i karmić innych. Nauczyła mnie tego prababcia. Prowadzimy bardzo otwarty dom, jest u nas dużo gości. Więc zawsze ktoś musiał być oddelegowany do kuchni. Poza domem też mi świetnie szło. Będąc na rybach potrafiłam ugotować 3-daniowy posiłek dla wszystkich. Więc chyba było mi to pisane.
Konkursy z nagrodami i spotkania ze sławnymi kucharzami
Gosia zachwyca podniebienia nie tylko swoich czytelników. Również jurorów konkursów kulinarnych, a są nimi często znani kucharze.
Jakoś tydzień po starcie bloga wzięłam udział w konkursie radia Zet. W jury był Tomasz Jakubiak, kucharz i dziennikarz kulinarny, który jeszcze bardziej zaraził mnie swoją pasją. Wtedy dotarto do mnie, że jestem w dobrym miejscu.
Latem tego roku udało mi się wygrać konkurs kanału Kuchnia+ i producenta masła Lurpak „Akcja improwizacja”. Z będących do ostatniej chwili tajemnicą składników przygotowałam stek z polędwicy wołowej na sałatce z botwinki z czereśniami. A wszystko polane sosem z croissanta. Okazało się, że smakował najlepiej. Takie sukcesy potwierdzają, że warto robić to, co robię.
Okrasa, Kropielnicki, Oliver i Ramsay – kulinarni idole
Jak każdy, niezależnie od fachu, tak i Gosia ma swoich idoli kulinarnych. Wielu z nich spotkała już osobiście, na konkursach czy warsztatach. Spotkania z innymi wciąż zapewne przed nią.
Karola Okrasę podziwiam za to, jak potrafi bawić się polską kuchnią, Marka Kropielnickiego za perfekcję wizualną jego dań. Gordon Ramsay to z kolei dążenie do perfekcji, aby wydobyć ze składników to, co najlepsze. Podoba mi się ich podejście do gotowania, że sprawia im to frajdę, że przenoszą swoje emocje na jedzenie.
Czosnek, chili i imbir do wszystkiego. No, prawie
Każdy kucharz ma swoje ulubione składniki, dania, kuchnie i słabości…
Trzy składniki, które mam zawsze w kuchni to czosnek, chili i imbir. Można je, no może oprócz czosnku, używać do wszystkiego. Kuchnie lubię wszystkie. A którą najbardziej? Może indyjską za wspaniałe aromaty? I azjatycką za szybkie gotowanie? Chciałabym poznać bliżej kuchnię Portugalii. Nawet nie o same potrawy chodzi, ale o otoczkę, jaka im towarzyszy – muzyka fado, wino porto, biesiadowanie.
Ja sama uwielbiam mięso. Bez niego nie mogłabym żyć. Uwielbiam tatara. Nie lubię za to koperku. Tak lubianych przez wielu ziemniaczków z koperkiem… nawet nie tknę.
Nie mam też zdolności manualnych. Toteż nie przepadam za robieniem potraw, które takowych wymagają. Nie cierpię lepić pierogów, sushi też niekoniecznie lubię robić… W ogóle nie cierpię oprawiać ryb. No i w ziemi też nie lubię grzebać. Dlatego z mojego własnego ogródka w kuchni mam tylko zioła.
No i nie lubię spędzać w kuchni za dużo czasu. Gotować 5 godzin, żeby zjeść w 5 minut? Nie, to nie dla mnie.
Plany i marzenia – studio kulinarne, food truck, restauracja…
Ta piękna kulinarna przygoda naszej rodowitej skarżyszczanki oby trwała jak najdłużej. A co sprawiłoby jej radość, satysfakcję?
Plan to własne studio kulinarne, gdzie można wspólnie gotować jeść, organizować warsztaty i szkolenia. Po prostu bawić się jedzeniem. Z marzeń to oczywiście własna restauracja, z krótką, ale zmienną kartą dań, zaskakującą gości. Marzy mi się też własny food truck, bo to bezpośredni kontakt z ludźmi, codziennie nowe miasta i nowi klienci. Może food truck zupowy? W Polsce zupy są lubiane, ale jednak niedoceniane.
I tego Gosi życzymy!
A to wspomniany wyżej przepis, który sprawdzi się zarówno na świątecznym stole, ale też i na sylwestrowym przyjęciu.
Polędwiczka faszerowana żurawiną, orzechami i jabłkami
Polędwiczka faszerowana żurawiną, orzechami i jabłkami
Jabłko ubieramy ze skórki, usuwamy gniazdo nasienne i kroimy w kostkę. Orzechy siekamy drobno. Żurawinę wsypujemy do kubeczka, zalewamy gorącą wodą i odstawiamy na 10 minut, odcedzamy. Pokrojone jabłka mieszamy z posiekanymi orzechami i żurawiną.
Polędwiczkę myjemy, osuszamy, rozcinamy wzdłuż. Lekko rozbijamy ją tłuczkiem. Oprószamy ją z obu stron solą i pieprzem. Na środek rozbitej polędwiczki nakładamy farsz i zwijamy polędwiczkę jak na roladę. Spinamy ją wykałaczkami, aby nadzienie nie wyciekło. Wierzch polędwiczki posypujemy posiekanym rozmarynem.
Na patelni podgrzewamy masło i przesmażamy na nim polędwiczkę po 2 minuty z każdej strony – lub do momentu, kiedy ładnie się zarumieni.
Obsmażoną polędwiczkę przekładamy na blachę wyłożoną papierem do pieczenia i wstawiamy do piekarnika nagrzanego do 180 stopni – pieczemy ją 18 minut.
Upieczoną polędwiczkę przekładamy na deskę i odstawiamy na 10 minut, aby mięso odpoczęło, a soki równomiernie się rozłożyły. Kroimy na plastry i serwujemy np. z kuskusem.
Smacznego!
Z raperem Vienio, jednym z prowadzących konkurs „Akcja improwizacja” (fot. archiwum własne)Z Tomaszem Jakubiakiem (fot. archiwum własne)Z Grzegorzem Łapanowskim (fot. archiwum własne)
Od kilku dni możemy już bez obaw o zawieszenie jeździć Wiejską, Szydłowiecką i Niepodległości. Dziś władze dokonały oficjalnego otwarcia przebudowanych odcinków.
Na nową nawierzchnię tych ulic kierowcy czekali od dawna. Cieszy nie tylko równy asfaltowy dywanik na Szydłowieckiej, ale także wreszcie przystający do współczesnych standardów odcinek Wiejskiej od Sokolej do Zielnej. Będzie on stanowił odciążenie dla Spółdzielczej i Rejowskiej.
Symbolicznego otwarcia dokonali dziś wspólnie samorządowcy oraz przedstawiciele wykonawcy – firmy Budromost Starachowice. Starosta Jerzy Żmijewski podkreślił znaczenie wspólnego finansowania inwestycji przez powiat i miasto, co miało znaczenie przy ubieganiu się o dofinansowanie z budżetu państwa.
Prezes Budromostu Ryszard Wojton podkreślił, że nie był to budowa łatwa. Stąd zapewne poślizg w oddaniu do użytku, ale w końcu udało się otworzyć ulice dla ruchu. Obecnie trwają jeszcze prace porządkowe na poboczach.
Koszt przebudowy Szydłowieckiej, Wiejskiej i Niepodległości wyniósł blisko 4 miliony złotych. Starostwo, któremu podlegają wszystkie te ulice, otrzymało dofinansowanie w kwocie 1,8 miliona złotych z Narodowego Funduszu Przebudowy Infrastruktury Drogowej, a miasto dołożyło 400 tysięcy złotych.
Wszędzie panuje już bożonarodzeniowa atmosfera, ale w środę w MCK będzie wyjątkowo świątecznie. A to za sprawą Strefy Tańca Art Dance oraz działających w ramach Uniwersytetu Trzeciego Wieku zespołów The Fifty Five i Perły z Lamusa oraz chóru Mezzoforte.
21 grudnia odbędą się dwie imprezy. Niestety, obie o godz. 17.00, ale będą się odbywać tak blisko siebie, że będzie można zajrzeć na obie.
Strefa Tańca Art Dance przygotowała koncert świąteczny. Uczniowie szkoły pokażą swoje umiejętności w układach grupowych oraz indywidualnych. Zaprezentują też fragment właśnie przygotowywanego spektaklu autorskiego, którego całość obejrzymy wkrótce. Na scenie wystąpi też zespół The Fifty Five działający przy UTW.
Ten koncert odbędzie się na dużej sali, a na patio, również o 17.00, zaprezentują się dwie inne grupy działające w ramach UTW: zespół Perły z Lamusa i chór Mezzoforte. Zaśpiewają nam kolędy i pastorałki i na sali na pewno zrobi się bardzo świątecznie.
Mieszkańcy odcinka Spacerowej od Piaskowej do Chłodnej już od kilku tygodni mogą cieszyć się nową nawierzchnią. Przedłuża się za to, niestety, przebudowa Sportowej wzdłuż zalewu Rejów.
Ulica Spacerowa miała już wcześniej twardą nawierzchnię na odcinku od Piaskowej do Żurawiej. Podobnej doczekali się teraz mieszkańcy fragmentu od Piaskowej do Chłodnej. Ten kawałek też już ma asfaltową nawierzchnię, chodniki oraz odwodnienie. Prace kosztowały nieco ponad 390 tysięcy złotych, a wykonała je firma Zakład Robót Drogowych Włodzimierz Olszewski.
Na przebudowę czeka jeszcze jeden fragment tej ulicy – od Żurawiej do Jastrzębiej. Przy tym odcinku znajduje się m.in. Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 2. Na razie jednak, jak informuje rzecznik urzędu miasta Izabela Szwagierek, nie ma planów co do przebudowy tego kawałka.
Odcinek ulicy Spacerowej w Skarżysku-Kamiennej, o którym mowa, w końcu zostanie przebudowany.
Ten fragment Spacerowej jeszcze poczeka na przebudowę
Niestety, przedłuża się przebudowa Sportowej, choć do wyłożenia kostką pozostał jeszcze tylko kilkudziesięciometrowy odcinek. Prace miały zakończyć się z końcem listopada, ale wykonawca nie wyrobił się i, jak mówi rzecznik, naliczane mu są kary umowne. Kiedy prace dobiegną końca – na razie nie wiadomo.
W ramach prac przebudowany zostanie odcinek o długości 850 metrów, od tamy do parkingu znajdującego się kilkadziesiąt metrów za tzw. „dziką” plażą. Droga będzie mieć nawierzchnię z kostki, wybudowana została ścieżka rowerowa, przy barierkach nad brzegiem zalewu pojawiły się betonowe donice na kwiaty. Na swoje miejsce wrócą też ławki, zamontowano także nowe oświetlenie ulicy.
Przebudowa tego odcinka Sportowej to jeden z etapów trwającej od kilku lat rewitalizacji Rejowa.
Urzędowi miasta podlega 91,8 kilometra dróg. Z tego:
– nawierzchnię twardą ulepszoną (asfalt, beton, kostka) ma 58 km dróg, co stanowi 63,2% ogółu
– nawierzchnię nieulepszoną i gruntową – 33,8 km, co stanowi 36,8% ogółu
Jest to stan na koniec 2015 r.
Spacerowa
Ten odcinek Spacerowej już miał twardą nawierzchnięTen fragment Spacerowej jeszcze poczeka na przebudowę
Na skrzyżowaniu Sokolej i Wiejskiej mamy teraz rondo
Zakończyła się przebudowa tych niezwykle istotnych ulic w naszym mieście. Kierowcy szczególnie ucieszą się z nowej nawierzchni na Szydłowieckiej oraz wreszcie przejezdnego odcinka Wiejskiej od Zielnej do Sokolej.
Remontem objęte zostały odcinki:
Niepodległości – od dworca PKP do połączenia z Szydłowiecką
Szydłowiecka na całej długości – od połączenia z Niepodległości do połączenia z Kopernika
Wiejska – od skrzyżowania z Szydłowiecką do skrzyżowania z Sokolą (tutaj powstało rondo)
Koszt przebudowy Szydłowieckiej, Wiejskiej i Niepodległości wyniósł blisko 4 miliony złotych. Starostwo, któremu podlegają wszystkie te ulice, otrzymało dofinansowanie w kwocie 1,8 miliona złotych z Narodowego Funduszu Przebudowy Infrastruktury Drogowej, a miasto dołożyło 400 tysięcy złotych. Przebudowę wykonała firma Budromost Starachowice.
Prace miały zakończyć się na początku listopada, a więc przedłużyły się o ponad miesiąc. Wykonawca tłumaczył opóźnienie brakiem pracowników na rynku, których miała przyciągnąć budowa drogi ekspresowej S7 od Skarżyska do Radomia.
Zakres prac to m.in.:
położenie nowej nawierzchni,
budowa chodników, a wzdłuż Wiejskiej również ścieżki rowerowej,
budowa zjazdów, skrzyżowań i zatok,
wykonanie oznakowania,
budowa lub przebudowa instalacji towarzyszących: oświetlenia, kanalizacji itp.
Za tydzień już święta, więc dziś wypadło ostatnie przed Bożym Narodzeniem spotkanie skarżyskich morsów. Aby wejść do wody, musieli się jednak trochę napracować.
Minusowe temperatury sprawiły, że zalew na Rejowie pokrył się już warstwą lodu. Ale dla morsów to oczywiście okoliczności sprzyjające – kąpiel w przeręblu to jest to!
Co roku, przed świętami Bożego Narodzenia, dzieci zapraszają do ośrodka swoich rodziców na koncert świąteczny i wspólnie z wychowawcami, śpiewają kolędy.
I tym razem w pięknie przystrojonej sali gimnastycznej chór złożony z dzieci, rodziców i nauczycieli, a także specjalnie zaproszeni goście, wykonali mnóstwo pięknych kolęd i piosenek świątecznych. Niektóre z nich w bardzo nietypowych, własnych aranżacjach.
Złożyli też życzenia gościom i ich rodzinom. Do życzeń dla wszystkich obecnych dołączyli się też dyrektor SOSW nr 2 Mariusz Kawa, Wicemarszałek Województwa Świętokrzyskiego Jan Maćkowiak oraz Członek Zarządu Powiatu Katarzyna Bilska.
Po koncercie dzieci i rodzice udali się na małe przyjęcia wigilijne do klas. Był to już ostatni dzień nauki. Dzieci mają teraz ferie świąteczne. Spotkają się znów po Nowym Roku.
Czy obiekt tej amerykańskiej sieci gastronomicznej przydałby się w budynku dworca PKP? I co jeszcze, poza kasami, poczekalnią i biurami, mogłoby się tam znaleźć? Mieszkańcy Skarżyska mieli okazję do przekazania swoich sugestii.
Dworzec PKP i jego otoczenie wkrótce czekają ogromne zmiany. Władze PKP S.A. chcą wiedzieć, jakiego dworca oczekują mieszkańcy. W tym celu w czwartek w urzędzie miasta odbyły się konsultacje. Oprócz przedstawicieli kolei, wzięli w nich udział przedstawiciele władz miasta oraz nieliczni, niestety, mieszkańcy.
Wśród obecnych byli m.in. zastępca prezydenta miasta Andrzej Brzeziński, kierownik Biura Rozwoju Miasta Monika Kocia, dyrektor Powiatowej i Miejskiej Biblioteki Publicznej Iwona Kowaleska, radny rady powiatu Bartosz Bętkowski oraz prowadzący izbę pamięci przy skarżyskim dworcu Jerzy Stopa. Najaktywniejszym z mieszkańców był zdecydowanie Piotr Mańkowski, miłośnik kolejnictwa.
Skarżyski dworzec, między innymi z racji swojej wielkości, nie jest i nie może być obiektem, z którego korzystają tylko podróżni. Jego powierzchnia użytkowa to ok 3200 m2. Teraz 1/3 budynku jest pusta. To ma się zmienić. Polskie Koleje Państwowe chcą, żeby remont nie polegał tylko na wymianie poszczególnych jego elementów na nowe i odmalowaniu elewacji. Chcą, aby dworzec tętnił życiem i był obiektem, w którym mieszkańcy będą spędzać też czas wolny, a nie tylko kupować bilet na podróż. – Dworce i ich sąsiedztwo to miejsca, gdzie powinno się skupiać życie miasta. Skarżyski dworzec powinien być bramą do miasta – powiedział prowadzący spotkanie Artur Fojud, audytor dostępności w PKP S.A.
Spotkanie to miało na celu przekazanie władzom PKP pomysłów na wykorzystanie ogromnej kubatury dworca i jego otoczenia. A że dworzec jest zabytkiem, nie może on być przebudowany – musi pozostać w kształcie takim, jaki jest.
Prowadzący poprosił obecnych o wskazanie, które z następujących cech dworca są dla nich najważniejsze: bezpieczeństwo, dostępność, estetyka, intuicyjność, komfort, wielofunkcyjność, uniwersalność, czytelność, jednoznaczność czy dopasowanie. Wypełnione przez uczestników formularze zostaną poddane analizie.
Uczestnicy mieli też za zadanie zaproponować, co powinno znaleźć się w budynku dworca i w jego otoczeniu po remoncie. – Sugestie zostaną przekazane projektantowi i w miarę możliwości uwzględnione w projekcie. Jeśli nie będzie to możliwe, projektant i inwestor będą musieli uzasadnić odrzucenie propozycji – mówił Artur Fojud.
Wśród propozycji były m.in.:
Wewnątrz budynku:
McDonald’s lub inna sieciowa restauracja
Kawiarnia z ogródkiem na tarasie
Biblioteka lub stanowisko bookcrossingu
Sala na cele społeczne: spotkania, imprezy, koncerty
Miejsce do coworkingu (wspólnej pracy)
Miejsce na ekspozycję eksponatów przechowywanych obecnie w izbie pamięci
Na zewnątrz budynku:
Miejsce dla spotkań młodzieży, z możliwością podłączenia sprzętu audio, ładowania telefonów i innych udogodnień
Wypożyczalnia rowerów
Parking typu park & ride (parkuj i jedź)
Początek ścieżki edukacyjnej
Przedstawiciele kolei nie wykluczają kolejnych spotkań w tym temacie.
Remont dworca jest zadaniem odrębnym od planowanej budowy tunelu pod torami. Są to dwie osobne inwestycje.
