Szkoła Podstawowa nr 2 na Borze w Skarżysku zyskała nową, w pełni wyposażoną pracownię do edukacji ekologicznej, przyrodniczej i biologicznej.
Sala, w które uczniowie będzie mieć zajęcia ekologiczne, biologiczne i przyrodnicze została wyposażona w:
pomoce dydaktyczne do zdobywania wiedzy poprzez doświadczenia
sprzęt komputerowy
meble
Wśród przyrządów, jakie będą od teraz do dyspozycji uczniów, znajdują się m.in. model turbiny wodnej, pojazd z napędem wodorowym, zestaw ekologiczny do badania wody, zestaw doświadczalny do badania gleby i wiele innych.
Nową pracownie w mijającym tygodniu otworzyli Krzysztof Myszka, zastępca prezydenta miasta, Aneta Ferencz, kierownik referatu edukacji urzędu miasta oraz Grażyna Wódz, dyrektor Zespołu Placówek Oświatowych.
We wspólnym spotkaniu, poza uczniami SP 2 i gośćmi, uczestniczyły także dzieci z Przedszkola nr 3 wchodzącego w skład Zespołu Placówek Oświatowych, które z zaciekawieniem przyglądali się przeprowadzanym doświadczeniom.
Pracownia utworzona została przy dofinansowaniu, pozyskanemu przez gminę z Wojewódzkiego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Kielcach. Nauczyciele przeszli szkolenie w zakresie wykorzystywania w edukacji zakupionych pomocy dydaktycznych i sprzętu. Łączny koszt wyposażenia pracowni to 30 000 zł, a pozyskane z dofinansowanie wynosi 24 000 zł.
Na imprezie mikołajkowej w Miejskim Centrum Kultury w Skarżysku patio zapełniło się dziećmi. Czekały na nich różne atrakcje z Mikołajem we własnej osobie na czele.
Na mikołajkach w MCK dzieci mogły i obserwować, i aktywnie brać udział w przygotowanych atrakcjach. Animatorzy przygotowali warsztaty plastyczne, na których dzieci malowały ozdoby choinkowe, ale najwięcej emocji wzbudziło przygotowanie łańcucha choinkowego.
Perły z lamusa, grupa artystyczna działająca przy Skarżyskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku przygotowała spektakl pt. „Bajka o Babci Jadze”. Najmłodsi skarżyszczanie z zaciekawieniem oglądali popisy aktorskie seniorów.
Dzieci obejrzały pokaz akrobatyki w wykonaniu sekcji gimnastycznej MCK, co niewątpliwe wpłynie na zwiększenie frekwencji na zajęciach.
Na patio na dzieci czekał też Mikołaj, z którym można było sobie zrobić zdjęcie. Zdjęcie można było sobie też zrobić i od razu je odebrać w fotobudce, z czego uczestnicy chętnie korzystali.
Od wielu lat w mikołajki motocykliści ze Skarżyska-Kamiennej i regionu obdarowują wychowanków Zespołu Placówek Opieki, Wychowania i Interwencji Kryzysowej „Przystań” i dlatego akcja zwana jest Motomikołajkami. Również w tym roku do dzieci i młodzieży trafiły upominki.
Tegoroczne Motomikołajki to wspólna akcja właścicieli dwóch kółek skupionych w grupie Świętokrzyscy Motórzysci oraz motocyklistów z klubu Daggers MC Poland. W roli Mikołaja po raz kolejny wystąpił Robert Mucha, a w roli Śnieżynki – Małgorzata Kowalczyk.
W tym roku dzieci i młodzież otrzymali słodycze w pudełku w kształcie gigantycznego jajka niespodzianki oraz czapkę Mikołaja z wyszytym imieniem. Prezenty trafiły do wszystkich, bo przecież wszyscy są grzeczni.
Wychowankowie podziękowali za pamięć o nich i za to, że „przyjaciele motocykliści” kontynuują akcję nieprzerwanie od wielu lat.
Akcję Motomikołajki zapoczątkowało wiele lat temu Stowarzyszenie Fire Wheels-77. Motocykliści ze Skarżyska i okolic fundują dzieciom mikołajkowe prezenty. Motocykliści chcą, aby oprócz prezentów, nie brakło czasu na przytulenie, rozmowę i zainteresowanie drugim człowiekiem. Dla dzieci motocykliści nie są zwykłymi motocyklistami – to „Przyjaciele Motocykliści”.
Atmosferę świąt Bożego Narodzenia już bez wątpienia czuć w otoczeniu. W okresie świąteczno-noworocznym odbędzie się kilka wydarzeń związanych z mikołajkami, Bożym Narodzeniem, Sylwestrem czy Nowym Rokiem.
Przedstawiamy wydarzenia, jakie się odbędą i zapraszamy do udziału w nich. Tekst będziemy uzupełniać o kolejne, które będą ogłaszane.
Chór Mezzoforte działający przy Skarżyskim Uniwersytecie Trzeciego Wieku zaprasza na Noworoczny Koncert Kolęd i Pastorałek, który odbędzie się 9 stycznia 2019 r. o godz. 17.00 w Miejskim Centrum Kultury w Skarżysku.
Wstęp wolny.
Zapraszamy!
Noworoczny Koncert Kolęd i Pastorałek chóru Mezzoforte 2019 – MCK Skarżysko-Kamienna
Na pierwszej edycji wydarzenia „Projekt Wiara” wystąpił raper Tau
Druga edycja chrześcijańskiego wydarzenia „Projekt Wiara”, która odbędzie się w Miejskim Centrum Kultury, odbędzie się pod hasłem „W sercu Maryi. Żyj!”.
„Projekt Wiara” to cykliczne wydarzenie mające na celu szerzenie chrześcijańskich wartości w lokalnym środowisku, a także integrację młodzieży i pokazanie prawdziwej istoty wiary w Jezusa Chrystusa.
Hasło drugiej edycji to „W sercu Maryi. Żyj!” i zgodnie z tymi słowami organizatorzy razem z prelegentami chcą przybliżyć postać Matki Bożej oraz jej rolę w zbawieniu świata.
Podczas drugiej edycji usłyszymy świadectwo Bartka Krakowiaka znanego z bloga „Z buta do Maryi”, którego Bóg nawrócił 2 lata temu podczas samotnej wędrówki do Medjugorje. Konferencję wygłosi ks. Łukasz Bociek – duszpasterz młodzieży z Radomia.
Po konferencji będzie integracyjna niespodzianka nazwana „Dzielenie się”, a następnie na scenie wystąpią RYMcerze, czyli dwaj nawróceni raperzy. Zwieńczeniem całego wydarzenie będzie wystawienie Najświętszego Sakramentu i wspólne uwielbienie.
Całość wydarzenia będzie prowadzona w duchu modlitwy i radosnego śpiewania razem z chórem pod przewodnictwem siostry Małgorzaty Galik.
Wydarzenie „Projekt Wiara 2” odbędzie się w sobotę, 15 grudnia 2018 roku o godz. 16.30 w patio Miejskiego Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej. Wstęp jest bezpłatny.
Organizatorzy zapraszają wszystkich, szczególnie młodzież.
„Scena” to określenie, które w latach 90. oznaczało nie tylko zespoły i koncerty, ale przede wszystkim środowisko, a więc ludzi i relacje między nimi, wspólnotę, przyjaźń, ideę. I dopiero w dalszej kolejności: miejsca, imprezy, kasety, płyty itp.
UWAGA! Tekst jest dość długi, więc został podzielony na dwie strony. Przycisk do zmiany strony jest na końcu, przed sekcją tagów. Na drugiej stronie są wymienione zespoły.
W Skarżysku na pewno istniała scena jako środowisko. Co do wspólnoty i przyjaźni, nie jest to już takie pewne. Zespoły często nie lubiły się i wzajemnie zwalczały. Liczne koncerty okrzyczane były gromko wulgarnymi hasłami, mimo że zespół był z tego samego „podwórka”, co publika. Zdarzały się nawet pseudo gangsterskie wyczyny, jak wywózka na obrzeża miasta, połączona z pogróżkami, zorganizowana przez licealistów z zespołu coverowego, wobec ucznia z innego zespołu, który kpił sobie z nich niepomiernie, nazywając gwiazdorami. Został przy tej okazji pouczony przez domorosłych gangsterów, by nie żartował sobie z kolegów z branży. Rywalizacja godna rodów z wenezuelskiego serialu często brzydko znaczyła lokalną scenę.
Przez lata 90. przewinęły się dwie fale zespołów. Pierwsza fala dominowała do ok. połowy tego okresu. Ludzie, którzy tworzyli wówczas scenę, to głównie roczniki lat siedemdziesiątych. Natomiast mniej więcej w latach 1995–2000 działali przedstawiciele drugiej fali, ludzie urodzeni w latach osiemdziesiątych.
Miejsca
Pierwszorzędną rolę pełniły oficjalne placówki kulturalne. Zapewniały zespołom miejsca prób, stanowiły przestrzeń koncertową. Często wymagały też od zespołów współpracy, na którą nie każdy chciał przystać. Bywało i tak, że zespół popadał w konflikt z instytucją, który kończył się zerwaniem prób, co niekiedy kładło kres jego działalności. Niektóre zespoły stawały się niemalże wizytówkami tych placówek. Last Caress kojarzony był z ZDK (Zakładowy Dom Kultury), a Vice Versa z Domem Kultury Kolejarza, zwanym Związkowcem lub Kolejarzem.
Last Caress na scenie Związkowca (fot. Związkowiec)
Scena skarżyska omawianej dekady nieodzownie kojarzy się właśnie ze „Związkowcem”, gdzie koncerty cieszyły się największym zainteresowaniem. Również wspomniany ZDK był wówczas istotny, jako miejsce występów i prób. Siedząc na murku przed budynkiem można było wysłuchać nieformalnych koncertów, dochodzących z otwartych okien sali prób, mieszczącej się nad wejściem głównym, a muzycy często wychodzili na małe balkoniki zapalić i popatrzeć z góry na swoje audytorium. Na murku pod dekiem kształtował się gust niejednego słuchacza.
Kolejne miejsce to Miejski Ośrodek Kultury na Milicy. Ważny był głównie ze względu na przytulną salę prób w piwnicy, wyposażoną w niezły, jak na tamten czas, sprzęt. Swoją drogą szkoda, że to świetne miejsce, które zawsze cieszyło się ogromnym wzięciem, angażowało w rozmaite zajęcia rzesze dzieciarni, często z biedoty i kryminału, musiało przestać istnieć.
Warto odnotować, że próby odbywały się też w harcówce przy ul. Sikorskiego. Było to typowe piwniczne pomieszczenie, ze zdezelowaną perkusją. Dla młodego zespołu były to jednak idealne warunki, bo nikt się nie wtrącał, nie uciszał. Można było samodzielnie zarządzać tą maleńką salą. Przy takiej dawce swobody zawsze istniało zagrożenie, że miejsce zamieni się w mordownię alkoholową. W tym przypadku tak się jednak nie stało.
Okazyjnie miejscem koncertów stawały się skarżyskie szkoły. Na przykład Elektryk, gdzie w 1995 r. z okazji dnia wagarowicza odbył się występ zespołów: Cmentarz, Defekacja i Shuttle Cock. Albo Erbel, czyli I Liceum Ogólnokształcące. Tutaj decybele płynęły z pieców w małym budynku, znajdującym się na terenie szkoły. W 1998 r. ten budynek pękał w szwach, gdy występował tam Tomek Michalski z zespołem.
Niebywałą wręcz popularnością cieszyły się przeglądy muzyczne organizowane w auli Technicznych Zakładów Metalowych (obecnie Zespół Szkół Transportowo-Mechatronicznych) – raczej w pierwszej połowie lat 90. Nie wiadomo dlaczego koncerty były nazywane przeglądami, bowiem nikt nikogo nie przeglądał i nie oceniał. No, pewnie nikt w wyjątkiem słuchaczy. Mimo że grały przeważnie lokalne kapele, duża sala wypełniała się ludźmi po brzegi. Szalone pogo pod sceną dorównywało – bez słowa przesady – zabawie podczas największych krajowych koncertów. Pamiętny był występ zespołu Notre Dame, kiedy na scenie gościnnie pojawił się mieszkający na stałe w Niemczech – Romek Wawrzyniec z białym Ibanezem. O takim „wieśle” lokalni gitarzyści mogli tylko pomarzyć.
Notre Dame. Najprawdopodobniej w TZN-ie
W latach dziewięćdziesiątych miejscem koncertów plenerowych był stadion Ruchu (w pierwszej połowie koncerty odbywały się na kortach tenisowych, w drugiej na murawie boiska) lub „muszla”, czyli mała betonowa scenka nad zalewem Rejów, gdzie koncerty odbywały się w ramach większych, miejskich imprez. W muszli, zdaje się że w 1992 r., gdzieś między ustrojstwem do produkcji waty cukrowej, a występami par tanecznych, zespół Aitbat rżnął „Anarchy in the U.K.” Sex Pistols.
Koncert na Ruchu – maj 1998 roku
Oprócz lokalnych ośrodków kultury muzycy we własnym zakresie organizowali sobie sprzęt i miejsca do prób. Często były to prywatne posesje, garaże, komórki, czy niezamieszkane budynki, a nawet piwnice w blokach.
Przykładem mogą być piwnice przy ul. Górniczej 18, gdzie muzyka była obecna praktycznie zawsze. Nawet głośna perkusja nie przeszkadzała mieszkańcom. Fenomenem jest, że nigdy nikt nie zadzwonił po policję, mimo jam session do późnych godzin nocnych.
Miejscem spotkań były także lokalne bary, gdzie często można było usłyszeć dźwięk gitar. Jeśli chodzi o osiedle Przydworcowe, nie sposób nie powiedzieć o barach Laila, Pub przy ul. Sokolej, czy o barze do dziś prosperującym na rogu ulic Górniczej i Sezamkowej. U popularnego Piaska (niestety Waldemar Piasecki, bo o im mowa, w 2018 roku opuścił ten świat) pod wiatą spożywano piwo i mocniejsze trunki, a przy tym grano na gitarach a czasem nawet bongosach.
Przed barem na Sezamkowej
Cotygodniowe koncerty odbywały się w także w opuszczonym przez sympatyków muzyki techno Beat Boxie przy ul. Sezamkowej. Była chwila pod koniec lat 90, kiedy wielu zwolenników muzyki rockowej i metalowej przebrało się w białe rękawiczki, zakupiło gwizdki i pochłonęła ich fala techno. Właśnie we wspomnianej knajpce odbywały się imprezy ze światłem UV, gdzie bawili się technowcy. Kiedy poróżnili się z właścicielem lokalu i przestali tam przychodzić, na stałe zagościła w nim muzyka na żywo. Cotygodniowe koncerty Papa Mobile z charyzmatycznym Jankiem Nawojem na froncie, przyciągały dziesiątki osób, których nie był w stanie pomieścić mały pawilon. Mało tego, mimo starań właścicieli często brakowało piwa, a nawet lanego wina, którego smaku nie należy pamiętać.
Kuźnia – to już zdecydowanie końcówka lat 90. Otwarcie klubu, z założenia oscylującego wokół klimatów postpunkowo-nowofalowych nastąpiło w 1997 r. (?). Na plakacie zaprojektowanym przez Rafała Rynkiewicza – Frantza, widniała cała litania nazw zespołów, jednoznacznie dając sygnał odbiorcy z czym ma do czynienia. W lokalnej gazecie ukazał się artykuł promujący pt. „Kuźnia bez kowala”. Koncerty zespołów, składów improwizowanych, czy spontanicznych grajków, odbywały się w dość ciasnej (dawniej było to prawdziwa kuźnia), ale przyjaznej przestrzeni, lub na zewnątrz, przed lokalem.
Aquarium – schyłek tysiąclecia to czas aktywności tego klubu. W miarę regularnie koncertowały tu zespoły: Stiff Stuff, Rejs, Killakat, Argentyna (Szydłowiec). Klub, podobnie jak Kuźnia, przestał istnieć, ale jego bezpośrednią kontynuacją jest Semafor – do dziś jedyny klub muzyczny w Skarżysku.
Killakat w klubie Aquarium
Ludzie
Dom Kultury Kolejarza był miejscem, gdzie prywatne osoby mogły zorganizować koncert na własną rękę. Takim organizatorem był człowiek o pseudonimie Gaga. Ta ksywka przylgnęła do niego po tym, jak zorganizował koncert zespołu o tej nazwie w 1992 r. (Ga Ga – słynny wówczas zespół ze swojego występu w Jarocinie, zagrał wraz ze skarżyskim Chaosem). Michał (bo jak się okazało po upłynięciu ćwierćwiecza, tak właśnie ma na imię) upodobał sobie szczególnie punkowe kapele. Na scenie pojawiał się jako konferansjer, ale nie w dzisiejszym stylu. Były to raczej spontaniczne wejścia i szczere, pełne emocji, zawołania do publiczności. Urządzał koncerty w pierwszej połowie lat 90.
W drugiej połowie pojawił się inny typ organizatora, tekściarz, poeta i publicysta, a ponadto aktywny promotor podziemia muzycznego – Mariusz Grunt. Był również wokalistą zespołów Fucking Face i Niebiesko Zmarli. Mariusz organizował koncerty w duchu ówczesnej, ogólnopolskiej sceny niezależnej – z przekazem, z ideą, z zachętą do twórczego działania. Miał skłonność do przemawiania w trakcie koncertów. Kiedy akompaniament Niebiesko Zmarłych zlewał się w hałaśliwy harmider, Mariusz wykorzystywał go jako tło do swojej wypowiedzi. I tak ze sceny lub wędrując z mikrofonem pośród ludzi, kierował do nich bezpośrednio swoje uwagi. Krytykował chamstwo koncertowe, używki i wandalizm.
Dla skarżyskiej sceny istotny był fakt, że Mariusz pisał artykuły do kieleckiego zina „Liberation”. Prowadził między innymi cykl pt. „Scenowe pobocze”, z którego czytelnicy mogli dowiedzieć się o istnieniu zespołów ze Skarżyska, a co niektórzy pewnie o istnieniu Skarżyska, bo nie było ono szczególnie jasnym punktem na mapie ówczesnej sceny niezależnej.
W tym miejscu trzeba także wspomnieć o osobach, które tworzyły lokalną muzykę, a których niestety już nie ma. Autorem tekstów, muzyki i bluesowym śpiewakiem był Tomek Michalski zwany „Amigo”. Bez wątpienia miał talent do tworzenia muzyki. Występował w wielu projektach muzycznych. Jednak jego autsajderowski styl życia, uzależnienie od alkoholu i narkotyków zakończyło się śmiercią w wieku 32 lat. Pozostały po nim nagrania jego piosenek i pamięć lokalnego środowiska. Jedną z najbardziej znanych jest „Nie zarobię dziś na chleb”.
W wieku 27 lat odszedł Sławek Szeloch „Misiek” lub „Niedźwiedź”. Niebywały talent do gry na instrumentach, autor tekstów i muzyki. Narkotykowy nałóg zabrał go zbyt wcześnie. Pozostał po nim utwór „Procesja” wykonywany obecnie przez zespół 40 mil obłędu.
Imprezy
W Zakładowym Domu Kultury, który po wchłonięciu MOK-u przeobraził się w Miejskie Centrum Kultury, odbywały się Młodzieżowe Prezentacje Muzyczne, czyli coroczne przeglądy o charakterze konkursowym. Grywały tu zespoły z Kielc, Radomia i mniejszych miejscowości w pobliżu Skarżyska. No i oczywiście skarżyskie zespoły, które zawsze chętnie brały udział w tej imprezie, chociażby po to, żeby zrobić trochę zamieszania, jak Niebiesko Zmarli w 1998 r.
Podobne przeglądy, czy po prostu koncerty, odbywały się w Domu Kultury Kolejarza. Zabawna sytuacja miała miejsce na jednym z nich, gdy w przerwie między zespołami, na scenę dusznej i mokrej od potu sali, weszli roznegliżowani kulturyści. Ich prezentacja znajdowała się w programie imprezy. Był to jednak dość zaskakujący widok dla rockowej publiki. Rozległy się okrzyki: „Mutanci!”, ktoś sprawdzał czy sztanga nie jest ze styropianu. Mimo wszystko obyło się nieprzyjemnych zajść.
Klub Kolejarza Związkowiec – na scenie Vice Versa lub Vivid – zdania są podzielone (fot. Związkowiec)
Domy kultury wykorzystywały wszelkie imprezy, by ukazać jak najszersze spektrum swojej działalności, dlatego scenę musiały dzielić ze sobą zespoły dziecięce i młodzieżowe, taneczne i metalowe. Pieśni na cześć Lucyfera rozbrzmiewały w scenerii z wstążek i baloników. Takie obrazki były (zresztą nadal są) powszechne i składają się na fascynujący małomiasteczkowy folklor. Przeglądy zespołów organizowała też co roku suchedniowska Kuźnica.
Przełom
Kultura zespołów muzycznych, grających na instrumentach, lub usiłujących na nich grać, czy też używających instrumentów na przekór wszelkim normom dotyczącym gry, znacznie osłabła wraz z końcem dekady. Na przykładzie cyklicznych prezentacji zespołów muzycznych urządzanych przez MCK, można było zauważyć przełom, który dokonał się na początku nowego tysiąclecia, kiedy to na kilka zespołów zgłoszonych do udziału w imprezie, tylko dwa używały instrumentów. Pozostałymi byli reprezentanci nowej kultury: hip hopu, playbacku, karaoke (z całym szacunkiem dla tych zjawisk).
Uczniowie Mickiewicza z pomocą kadry pedagogicznej wystawili „Dziady” Adama Mickiewicza i zachwycili przybyłą publiczność. Nie tylko grą, ale i sposobem inscenizacji.
Spowijające szkolne korytarze ciemność rozświetlana jedynie bladym światłem świec, opary unoszące się z grobowych krypt, nastrojowe dźwięki – tak we wtorkowy wieczór prezentowało się wnętrze szkoły. Atmosferę potęgowały skrzypiące schody blisko stuletniego budynku.
Kto inny mógł pokusić się o inscenizację „Dziadów” Adama Mickiewicza jak nie uczniowie szkoły noszącej jego imię? Wykonanie było nietypowe, ponieważ nie odbyło się w jednym miejscu, ale sceną był cały budynek. Poszczególne sceny dramatu odgrywane były na szkolnych korytarzach, a w ich zakamarkach pojawiały się rozmaite rekwizyty.
Organizatorzy zaplanowali, że spektakl zostanie odegrany trzy razy, ale skończyło się na pięciu. Widzom nietypowa forma przedstawienia bardzo przypadła do gustu.
W przestawieniu udział wzięli: Norbert Rudolf, Patrycja Bułka, Aleksandra Jakubowska, Julia Sieczka, Gagik Tsaturian, Kamila Napora, Kamila Piętak, Natalia Madejska, Martyna Jędraszkiewicz, Maciej Pawlak, Weronika Miernik, Dominika Kusztal, Patrycja Bilska, Maja Madej, Jakub Działak, Julia Pańczyk, Maria Zbroja, Małgorzata Kierul, Kamila Jedlińska, Wiktoria Mariasik.
W roli narratora wystąpił dyrektor szkoły Paweł Buryło.
Pomysłodawczyniami przedstawienia były Karolina Bujnowska, Bożena Mróz i Dorota Milcarz.
Mickiewiczowskie Dziady - II Liceum Ogólnokształcące w Skarżysku-Kamiennej
W IV Ogólnopolskim Festiwalu Tańca UTW, który odbył się w Miejskim Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej triumfował zespół Senioritki z Kłomnic. Gospodarze, czyli zespół The Fifty Five zajął trzecie miejsce.
Siedem zespołów z różnych zakątków Polski, nawet tak odległych jak zaprzyjaźnione ze Skarżyskiem Gniewino, wzięło udział w IV Festiwalu Tańca Uniwersytetów Trzeciego Wieku Skarżysko-Kamienna 2018.
Repertuar, jaki zaprezentowały głównie panie (choć na scenie wystąpiło też kilku panów), był bardzo zróżnicowany. Uczestnicy tańczyli do bardzo różnych piosenek i melodii, od dyskotekowych hitów po klasykę.
Zdaniem jury najlepiej zaprezentował się zespół Senioritki z Kłomnic w województwie śląskim. Drugie miejsce przypadło zespołowi Zakochani w tańcu 50+ z Siedlec, a na trzecim uplasował się zespół The Fifty Five, czyli reprezentanci naszego miasta i Skarżyskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku. W zeszłym roku nasz zespól również zajął trzecią pozycję
Zespół The Fifty Five, który jest prowadzony przez Artura Cieślika, zatańczył m.in. do muzyki z musicalu Grease.
Wyróżnienia przypadły zespołom: Perełki z Gniewina, Lubelskim Czaderkom z Lublina i zespołowi Ach te baby z Opoczna. – Cieszymy się, że przyjeżdżają do nas zespoły z tak odległych zakątków Polski. Perełki przyjechały ponad 550 kilometrów z Gniewina. Poziom też jest coraz wyższy. Zespoły zaskakują nowymi tańcami, szukają nowych pomysłów, aby zadziwić jury i widzów – powiedziała prowadząca imprezę Beata Rybarczyk-Czajkowska, prezes Skarżyskiego Uniwersytetu Trzeciego Wieku.
IV Ogólnopolski Festiwal Tańca UTW Skarżysko-Kamienna 2018 – wyniki:
1. miejsce – Senioritki, Gminny Ośrodek Kultury w Kłomnicach
2. miejsce – Zakochani w tańcu 50+, Uniwersytet Trzeciego Wieku w Siedlcach
3. miejsce – The Fifty Five, Skarżyski Uniwersytet Trzeciego wieku
Wyróżnienia:
Perełki, Centrum Kultury, Sportu i turystyki w Gniewinie
Lubelskie Czaderki, Dzielnicowy Dom Kultury „Węglin” w Lublinie
Ach te baby, Uniwersytet Trzeciego Wieku w Opocznie
Na festiwalu wystąpił ponadto zespół Alebabki z Gminnego Klubu Seniora w Jedlni-Letnisko.
W jury festiwal zasiedli: Halina Osóbka-Wężyk, Monika Wójtowicz oraz Marek Bilski.
IV Ogólnopolski Festiwal Tańca UTW Skarżysko-Kamienna 2018
W Miejskim Centrum Kultury otwarto wystawę „Skarżysko-Kamienna oczami twórców”. Artyści skupieni w grupie SKART ukazali piękno naszego miasta malując obrazy, rzeźbiąc i fotografując.
Wystawa „Skarżysko-Kamienna oczami twórców” to pomysł Skarżyskiego Klubu Twórców SKART, a okazją do sięgnięcia po pędzel, dłuto czy aparat fotograficzny było obchodzone w tym roku 95-lecie Skarżyska.
Efektem plenerów jest wystawa, której wernisaż odbył się dzisiaj. Dominują na niej obrazy, ale dobór pejzaży jest bardzo różnorodny. Twórcy przedstawili zarówno widoki miejskie, jak i piękno natury.
Wernisaż wystawy rozpoczął się od występów artystycznych. Zaczął Sławomir Bogusiewicz, który zaśpiewał m.in. przerobiony „Sen o Warszawie” Czesława Niemena, a Warszawę w tekście piosenki zastąpiło oczywiście Skarżysko. Wiersze, również o Skarżysku, czytali Barbara Obara, Maja Malinowska i Mirosław Pardela.
Artystom, władzom miasta i dyrekcji MCK dziękował Roman Kornecki, opiekun klubu SKART. – Dziękuję wszystkim za umożliwienie nam pokazania tego, jak widzimy nasze miasto – powiedział.
Podziękowania od prezydenta Kröniga odczytała w jego imieniu sekretarz miasta Agnieszka Winiarska.
Autorami prac wystawy są: Lidia Cieślik, Halina Gołąbczak-Pela, Jadwiga Grudzińska, Bogusław Jelonek, Roman Kornecki, Lucyna Kozłowska, Andrzej Kozłowski, Lucjan Łabuda, Mirosław Madej, Maja Malinowska, Barbara Obara, Mieczysław Pela, Iwona Półtorak i Wacław Makocki.
Wystawa „Skarżysko-Kamienna oczami twórców” będzie czynna do 16 grudnia 2018 r. Wstęp jest wolny.
Zapraszamy!
Skarżysko-Kamienna oczami twórców - wystawa Skarżyskiego Klubu Twórców SKART
Starostą Skarżyskim na lata 2018–23 został wybrany Artur Berus. W głosowaniu jego kontrkandydatem był Mariusz Bodo, który w niedawnych wyborach samorządowych kandydował również na urząd prezydenta Skarżyska.
W tajnym głosowaniu radni opowiedzieli się za Arturem Berusem, który otrzymał 10 głosów. Jego przeciwnik dostał 9 głosów. Artur Berus ma 42 lata. W poprzedniej kadencji samorządu był wicestarostą. W samorządzie zasiada od 2006 roku, cały czas na szczeblu powiatowym.
Nowy starosta podziękował radnym za decyzję. – Wybór na urząd starosty to dla mnie duże wyróżnienie, ale również zobowiązanie i wyzwanie na najbliższe lata. Rozpoczynam dziś nową służbę dla powiatu skarżyskiego i jego mieszkańców i uczynię wszystko, żeby nie zawieść obietnic i nadziei. Jestem gotowy na dialog, rozmowę i inicjatywę. To jest moje zobowiązanie wobec mieszkańców, a wraz z nowym zarządem jesteśmy gotowi do pracy na rzecz samorządu powiatowego – powiedział Artur Berus.
Wicestarostą została wybrana Anna Leżańska. Ma 48 lat, w samorządzie różnych szczebli działa od prawie 20 lat. Była sołtysem w Bliżynie, radną i przewodniczącą rady gminy Bliżyn, radną powiatu, a w poprzedniej kadencji zasiadała w zarządzie powiatu.
Do zarządu powiatu weszli Katarzyna Bilska i Tadeusz Bałchanowski. Na jednej z najbliższych sesji najprawdopodobniej dojdzie do wyboru nieetatowego członka zarządu powiatu, ale aby głosować w tej sprawie, należy dokonać zmiany statutu powiatu.
Zarząd Powiatu Skarżyskiego w kadencji 2018–23:
Starosta – Artur Berus
Wicestarosta – Anna Leżańska
Członek zarządu powiatu – Katarzyna Bilska
Członek zarządu powiatu – Tadeusz Bałchanowski
Na poprzedniej sesji wybrano przewodniczącego i wiceprzewodniczącego Rady Powiatu Skarżyskiego. Zostali nimi:
Przewodniczący Rady Powiatu Skarżyskiego: Jacek Jeżyk
Wiceprzewodnicząca Rady Powiatu Skarżyskiego: Bożena Bętkowska
