„MY KobieTy” to tytuł wystawy fotograficznej ze zdjęciami Agnieszki Zarychty i Małgorzaty Kamińskiej. Wystawę już można oglądać w Miejskim Centrum Kultury w Skarżysku-Kamiennej. Wernisaż wystawy był jednocześnie pierwszym wydarzeniem tegorocznych Dni Skarżyska.
W skarżyskim MCK można już oglądać zdjęcia, jakie zrobiły Małgorzata Kamińska i Agnieszka Zarychta, które, fotografując, łączą pasję ze sposobem na życie. Na zdjęciach zobaczymy kobiety z naszego miasta – uchwycone w różnych, często intymnych, momentach z życia.
Do oglądania zdjęć zaprosiła na wernisażu, który odbył się 24 czerwca 2024 roku, Karolina Nowek, prezeska Stowarzyszenia OdNowa, organizatorka wystawy.
Zdjęcia można oglądać do 7 lipca 2024 roku. Wystawa jest czynna w godzinach otwarcia MCK. Wstęp jest wolny.
Zachęcamy do podziwiania fotografii i kunsztu autorek.
Wystawa fotograficzna „MY KobieTy” to pierwsze wydarzenie Dni Skarżyska-Kamiennej 2024. Zapraszamy na pozostałe, łącznie z finałowym koncertem, którego gwiazdami będą skarżyscy wykonawcy oraz O.S.T.R. i Kasia Kowalska.
Ośrodek na Rejowie w latach 60. na pocztówce; Biuro Wydawnicze Ruch, fot. K. Jabłoński
24 czerwca 1961 roku otwarto ośrodek nad zalewem Rejów w Skarżysku-Kamiennej. To wtedy powstała część z elementów ośrodka, który istnieje do dziś.
Zalew Rejów, czasem określany też jeziorem, a w przeszłości stawem, to miejsce, które jest na pewną perłą Skarżyska. Mało tego, w przeszłości bywało nazywane nawet perłą Kielecczyzny. Dziś wzbudza mieszane uczucia. Z jednej strony urzeka pięknem, lokalizacją czy bogactwem przyrodniczym. Z drugiej wzbudza złość i inne negatywne odczucia. Nie ma bowiem szczęścia do sił natury i do ludzi. W przeszłości zalew i jego infrastrukturę nawiedzały powodzie i pożary, a dziś z kolei regularnie nawiedzają wandale i brudasy, które zostawiają po sobie negatywne ślady bytności.
Szybki rozwój i nagła katastrofa Rejowa
Na pewno Rejów ma potencjał, aby być prawdziwą perłą. Perłą dla każdego, dla autochtona i dla przyjezdnego, dla wędkarza i plażowicza, żeglarza i wioślarza. Potencjał ten zauważono już przed wiekami. Nie byłoby zapewne zalewu, gdyby nie wartka rzeka Kamionka, ale też może by go nie było, gdyby nie rudy żelaza występujące na naszych terenach. To właśnie wartki nurt Kamionki, a potem spiętrzone jej wody w formie zalewu, dawały energię do napędzania pieców, w których rudę przerabiano na stal.
Potencjał, nie tylko stricte użytkowy, ale też rekreacyjny zauważono w dwudziestoleciu międzywojennym. Szybki rozwój Skarżyska, inwestycje w poważne zakłady, w tym Państwową Fabrykę Amunicji, czyli dzisiejsze Mesko, zaowocowały tym, że nad zalewem powstał piękny ośrodek. Działał prężnie, służył do uprawiania sportów wodnych, a także do zabawy, w tym celebrowania rozmaitych uroczystości. Wędkarzy z kolei kusił bogactwem narybku. Zresztą, to na urok Rejowa „łapano” pracowników do PFA.
Ośrodek nad zalewem Rejów w Skarżysku-Kamiennej w 20-leciu międzywojennym; autor zdjęcia nieznany redakcji
Niestety, przyszedł rok 1939. Zanim jeszcze przybył do nas wróg z bronią w ręku, przyszła wcześniej wielka woda. W maju 1939 roku powódź przerwała groblę i dosłownie zmyła ośrodek. Ta tragedia została skrupulatnie udokumentowana na fotograficznych kliszach przez Jerzego Hakenberga, mieszkańca Skarżyska.
W takim stanie zalew przeczekał wojenną zawieruchę. Do prac, które miały doprowadzić do tego, żeby znów można było napuścić wody, przystąpiono pod koniec 1948 roku. Pracami kierował inżynier Stanisław Sławiński, człowiek bardzo zasłużony dla naszego miasta, miłośnik historii. Dzięki staraniom jego i mnóstwa wielu osób – w szczycie pracowało tam ok. 400 osób – w 1951 roku można było napuszczać wodę.
Gdy woda już była, przyszła kolej na następne działania, a więc zbudowanie ośrodka, który nie ustępowałby temu przedwojennemu. Plan zaczęto realizować. Ośrodek miał służyć wszystkim, skarżyszczanom i turystom, szukającym po prostu miejsca na „leżing, plażing i smażing”, ale też ważni byli skarżyscy miłośnicy sportów wodnych – wioślarze z Klubu Wioślarskiego Rejów i żeglarze z Koła Żeglarskiego przy Lidze Polskiego Żołnierza. Obie grupy działały prężnie i domagały się stworzenia odpowiednich warunków do treningów, zarówno na wodzie, jak i na lądzie. Woda już była, wiec przyszła pora na zapewnienie infrastruktury na brzegu. Staraniom wszystkich zainteresowanych stało się zadość w 1958 roku, kiedy rozpoczęto prace. Pełnia szczęścia przyszła z początkiem lata 1961 roku.
I tak dotarliśmy do 24 czerwca 1961 roku, kiedy to uroczyście otwarto obiekt nazywany wtedy „ośrodkiem sportów wodnych”. Uruchomione wtedy części ośrodka to:
kawiarnia-restauracja Rusałka
przystań wodna
taras z wieżą widokową
pomieszczenia dla żeglarzy i wioślarzy – szatnie i magazyny na sprzęt
Tak wyglądał ośrodek na Rejowie w latach 60., wkrótce po opisywanej tu dacie. Jak widać, nie ma jeszcze choćby pomostów:
Ośrodek na Rejowie w latach 60. na pocztówce; Biuro Wydawnicze Ruch, fot. K. Jabłoński
Otwarcie Rejowa odbyło się podczas zorganizowanych na te okazję Dni Morza. Trwały cały weekend, a w programie znalazły się nie tylko stricte „wodne” atrakcje. Odbyły się wtedy regaty żeglarskie, zawody kajakowe i wioślarskie. Była też zabawa przy muzyce granej przez zespół Stanisława Kubickiego. Imprezom nad wodą towarzyszyły też rajdy motocyklowe, a w Zakładowym Domu Kultury, czyli dzisiejszym MCK, odbyła się akademia.
Tak o otwarciu ośrodka nad zalewem Rejów pisało Słowo Ludu:
Otwarcie ośrodka sportów wodnych na Rejowie; źródło: Słowo Ludu, nr 178/1961
Całość robiła wrażenie, ale szczególnie podobała się Rusałka. Przeszklona, przez to lekka konstrukcja, pozwalała na podziwianie uroków Rejowa znad talerza. Co prawda społeczeństwo narzekało, że na posiłek długo się czeka, ale czasy były, jakie były. Kolejki w PRL-u nie były czymś nadzwyczajnym.
Ośrodek Rejów należał do Zakładów Metalowych. To one sfinansowały znaczną część kosztów budowy. W kolejnych latach kontynuowano „dodawanie” kolejnych elementów ośrodka. W 1962 roku gotowa była muszla koncertowa, powstawał też brodzik dla młodszych miłośników wodnych zabaw, a także boiska. Z czasem postawiono też domki kempingowe, zbudowano trybunę dla widzów zawodów wioślarskich czy pomosty z trampolinami. Na przełomie lat 60. i 70. spuszczono wodę z zalewu, aby go powiększyć, w tym z myślą o prężnie rozwijającym się KW Rejów. Kolejne duże otwarcie odbyło się w 1973 roku, ale to już temat na osobny tekst.
Rejów zanieczyszczony i… zdetronizowany
Rejowski zalew zyskiwał więc nowe wyposażenie i bezsprzecznie piękniał. Jednak już wtedy dużym problemem była jakość wody. Wraz z wodami Kamionki do Rejowa trafiały ścieki przemysłowe i z gospodarstw prywatnych. Bakterie i inne ustrojstwa powodowały, że sanepid już wówczas musiał badać jakość wody, a w efekcie zakazywać kąpieli. Nawet zaraz po otwarciu ośrodka w 1961 roku, wraz z rozpoczęciem sezonu, wprowadzono zakaz kąpieli. Problem wody pozostaje, niestety, problemem do dziś.
Jakby tego mało, już w kolejnym roku Słowo Ludu pisało, że „Rejów został zdetronizowany”. Przez zalew Sielpi. Został on otwarty równy rok później – 24 czerwca 1962 roku. Miał (i do dziś ma) większą powierzchnię, co dawało więcej możliwości. Tamtejszy ośrodek też był lepiej wyposażony od startu, a przede wszystkim nie miał tego problemu, co Rejów, czyli zanieczyszczonej wody.
Dziś Sielpia, po generalnej modernizacji w ostatnich latach, zwana jest „świętokrzyską Ibizą”. My raczej nie chcemy robić z Rejowa jeszcze jednej Ibizy, ale byłoby wielce wskazane, żeby nasz zalew nie wypadł z grona „świętokrzyskich pereł”. Tego Rejowowi i sobie życzymy.
Oprócz działań w kierunku poprawy jakości wody przydałyby się też jednoczesne prace modernizacyjne na samym ośrodku wypoczynkowym. Póki co warte odnotowania są działania miłośników Rejowa, w tym Stowarzyszenia Nasz Rejów, które na miarę własnych możliwości dba o jakość Rejowa – jakość szeroko rozumianą.
A do miana drugiej „świętokrzyskiej Ibizy” może zaaspiruje zalew Bzin? Najpierw jednak musi powstać. A działania w tym kierunku już są podejmowane, co cieszy. Oby tak dalej.
Zakończenie roku szkolnego to moment, kiedy mieszają się ze sobą różne emocje. Dla większości to czas radości, bo ten dzień oznacza początek wakacji i odpoczynku. Jednak dla części uczniów i nauczycieli to też czas rozstań już na stałe. Na uśmiechniętych i radosnych twarzach pojawiają się więc też łzy. Ale to łzy wzruszenia, więc pozostaną po nich miłe wspomnienia.
W Szkole Podstawowej nr 13, gdzie gościliśmy na uroczystości zakończenia roku szkolnego klas 1–3. Naukę w Trzynastce kończą nie tylko ósme klasy. Pewien etap kończą też trzecioklasiści, choć gwoli ścisłości już przecież czwartoklasiści, bo skoro w ręku świadectwo, to oznacza to promocję do następnej klasy. Oni z kolei kończą etap nauczania zintegrowanego, żegnają się z wychowawczyniami. Po wakacjach będą mieć nowych wychowawców i nowe, już dużo większe grono nauczycieli. Trzecie klasy z Trzynastki gorąco tego dnia dziękowały swoim wychowawczyniom: Urszuli Miernik i Barbarze Ziemniak.
Każdy koniec roku to też zawsze pożegnanie ze szkołą dla niewielkiej, ale zawsze, części nauczycieli, a także kadry dyrektorskiej. Z końcem roku z Zespołem Szkół Publicznych nr 1 też rozstało się kilka osób:
Jerzy Miernik – nauczyciel historii, WOS, a kiedyś także WF-u
ks. Mateusz Nowak – katecheta
Małgorzata Grabowska – wychowawczyni Przedszkola nr 16
Dla Joanny Białek oraz Urszuli i Jerzego Mierników było to pożegnanie szczególne. Wszyscy pracowali w SP 13 od początku jej istnienia. Szkoła wystartowała we wrześniu 1988 roku i oni byli wśród tych, którzy ją „rozkręcali”.
Stąd też nie dziwi wiele miłych słów pod ich adresem, a także z ich strony. Słowom tym towarzyszyły oczywiście łzy wzruszenia – po obu stronach – kadry nauczycielskiej i uczniów.
Odchodzącym nauczycielom dziękowali dzieci oraz ich rodzice. Dziękował również dyrektor ZSP 1 Dariusz Kasprzyk. Odchodzącym na nauczycielskie emerytury życzył, aby ten czas był dla nich czasem odpoczynku po latach pracy. Uczniom, nauczycielom oraz pozostałym członkom szkolnej kadry pracowniczej udającym się na wakacje także życzył udanego wypoczynku.
Dołączmy do życzeń! Nauczycielom dziękujemy za pracę na rzecz naszej społeczności!
Dla uczestników zakończenia roku wystąpiły cheerleaderki zespołu Angels, który działa w Trzynastce.
Trwa już kolejna edycja konkursu „Najlepszy Czytelnik biblioteki dziecięcej” w bibliotece publicznej w Skarżysku-Kamiennej. Najlepsi otrzymają nagrody!
Już po raz czternasty Powiatowa i Miejska Biblioteka Publiczna w Skarżysku-Kamiennej zaprasza do udziału w konkursie czytelniczym pn. „Najlepszy Czytelnik biblioteki dziecięcej”.
Konkurs rozpoczął się z początkiem marca 2024 roku i potrwa do końca lutego 2025 roku.
Aby wziąć w nim udział, należy przeczytać jak najwięcej książek z oferty biblioteki, ze wszystkich jej filii, czyli:
filia nr 1 przy ul. Towarowej 20
filia nr 2 przy ul. Sezamkowej 23
filia nr 3 przy ul. Słowackiego 25
filia nr 4 przy ul. Legionów 122 D
Konkurs odbywa się w trzech kategoriach:
I kategoria – do 7 lat
II kategoria – 8–12 lat
III kategoria – 13–15 lat
Przy wyborze laureatów pod uwagę brana będzie największa liczba przeczytanych książek oraz umiejętność zachęcania innych do ich czytania. Mile widziane będą ilustracje lub recenzje do najciekawszych książek. Specjalnie nagradzani będą czytelnicy, którzy przyprowadzą do biblioteki nowych, aktywnych czytelników.
Kilka ważnych warunków udziału w konkursie:
każdy uczestnik konkursu może wypożyczyć do 5 książek jednorazowo
bibliotekarze będą rejestrować i kontrolować liczbę wypożyczonych książek oraz losowo sprawdzać znajomość ich treści
nie mogą brać udziału w konkursie laureaci z wcześniejszej edycji konkursu (w tej samej kategorii wiekowej)
Uroczyste zakończenie konkursu z wręczeniem nagród odbędzie się 6 marca 2025 roku.
Marcin Ożóg został pełniącym obowiązki prezesa Mesko. Na najważniejszym stanowisku fabryki zbrojeniowej ze Skarżyska-Kamiennej zastąpił Elżbietę Śreniawską.
Marcin Ożóg, który dotychczas zasiadał w zarządzie firmy, został powołany przez radę nadzorczą na pełniącego obowiązki prezesa Mesko, o czym poinformowała w komunikacie firma. Dotychczas, od lipca 2021 roku, na tym stanowisku zasiadała Elżbieta Śreniawska. Zmiana nastąpiła 17 czerwca 2024 roku.
Marcin Ożóg przestał pełnić obowiązki prezesa Mesko. Nowym prezesem została Renata Gruszczyńska:
Kilka dni wcześniej, 13 czerwca 2024 roku, Walne Zgromadzenie Akcjonariuszy odwołało dotychczasową radę nadzorczą skarżyskiej spółki i powołało nową, w skład której weszli: Beata Bronny, Monika Rybicka, Daniel Słowik, Roman Fiszer i Jan Przeniesławski.
Marcin Ożóg do tej pory zasiadał w zarządzie spółki oraz był zastępcą dyrektora Dywizji Amunicji Małokalibrowej i Średniokalibrowej. Jeszcze wcześniej pracował jako Kierownik Marketingu oraz Działu Strategii Spółki. W Mesko pracuje od 1999 roku.
Marcin Ożóg jest skarżyszczaninem, absolwentem I Liceum Ogólnokształcącego w Skarżysku. Ukończył studia wyższe na kierunku Zarządzanie i Marketing Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie oraz studia na kierunku Technologia Chemiczna na Politechnice Wrocławskiej. Ponadto jest absolwentem Wyższej Szkoły Zarządzania i Bankowości w Krakowie na kierunku Psychologia Wpływu i Komunikacja Perswazyjna w Biznesie i Przywództwie. Ma zdany egzamin państwowy dla kandydatów na Członków Rad Nadzorczych w Spółkach Skarbu Państwa.
Rok 2024 rok to rok ważny dla firmy, ponieważ Mesko obchodzi jubileusz 100-lecia założenia. Jedna z najważniejszych dla miasta firma została oficjalnie założona 25 sierpnia 1924 roku jako Państwowa Fabryka Amunicji.
Drużyna o nazwie Palestra, czyli uczniowie Szkoły Podstawowej nr 2 w Skarżysku-Kamiennej, wygrała ogólnopolski konkurs prawniczy Liga Sprawiedliwości. To ogromny sukces naszej szkoły w prestiżowej rywalizacji, w której już wcześniej stawali na podium, ale nigdy na najwyższym jego stopniu.
Ogólnopolski Konkurs „Liga Sprawiedliwości” organizowany przez Departament Strategii i Funduszy Europejskich Ministerstwa Sprawiedliwości to jedno z najbardziej prestiżowych wydarzeń edukacyjnych w Polsce. Trwał od listopada 2023 do marca 2024 roku.
Miło nam donieść, że w tym roku zwycięzcami zostali uczniowie skarżyskiej Dwójki, którzy wystawili drużynę o nazwie Palsestra w składzie:
Natalia Jarosz
Julia Szymoniak
Gabriel Nowocień
Zofia Zbytek
Maria Obara
Ewelina Żak
Ewa Kopeć – opiekun
Nasza młodzież musiała wykazać się nie tylko znajomością prawa, ale także dużą kreatywnością, dyscypliną i zdolnościami artystycznymi, co doskonale udało im się połączyć. Przez dziesięć intensywnych tygodni bardzo wyczerpującej rywalizacji Palestra rozwiązywała trudne zadania, wykorzystując nie tylko opracowania dotyczące wielu dziedzin prawa, lecz także różne formy artystyczne. Praca obejmowała szeroki zakres aktywności. Uczniowie musieli wykazać się różnymi umiejętnościami, tworząc teksty literackie, wywiady, blogi, podcasty, pisząc scenariusze filmowe, wiersze oraz piosenki o tematyce prawnej. Dodatkowo, każdy kazus był starannie ilustrowany fantastycznym graficzno-tekstowym komiksem, tematycznym filmem oraz innymi formami plastycznymi, uzupełniającymi część literacką.
Wysiłek opłacił się pod każdym względem, również finansowym, ponieważ główna nagroda to 2000 złotych.
To kolejny sukces Dwójki w tym prestiżowym konkursie. W minionym roku uczniowie również stanęli na podium, zajmując drugie i trzecie miejsce oraz wyróżnienie. Ich sukces to nie tylko osiągnięcie indywidualne, ale także powód do dumy dla szkoły, miasta i województwa. Pokazuje, że SP 2 ma wyjątkowe talenty i potencjał.
Już po raz drugi Fundacja Ludzie z Natury zaprasza na celebrację Międzynarodowego Dnia Błota! Kameralne wydarzenie „Lato Ludzi z Natury” jest wspaniałą okazją, aby oderwać się od codziennego pędu i spędzić rodzinnie czas w otoczeniu przyrody, czerpiąc z niej pełnymi garściami. Zapowiada się idealny początek wakacji!
Już w pierwszy weekend lipca, 6–7 lipca 2024 roku, Baza Leśna Oskoła prowadzona przez skarżyską Fundację Ludzie z Natury zamieni się w miejsce pełne radości, zabawy i relaksu na świeżym powietrzu. „Lato Ludzi z Natury” skierowane jest do wszystkich: rodzin z dziećmi i bez dzieci, dorosłych, seniorów oraz młodzieży. Organizatorzy przygotowali bogaty program, który zadowoli każdego, bez względu na wiek czy zainteresowania.
Zobacz relację z Dnia Błota 2024, na który zaprosiła Fundacja Ludzie z Natury:
Jedną z głównych atrakcji pikniku będą zabawy w błocie. Dla tych, którzy nie boją się pobrudzić, będzie czekać błotna zjeżdżalnia, kuchnia błotna i plac zabaw. Dla młodszych to przestrzeń swobodnej ekspresji. Dla starszych – doskonała okazja, aby na chwilę powrócić do czasów dzieciństwa, pełnych śmiechu i beztroskiej zabawy. Błotne harce to nie tylko świetna zabawa, ale także sposób na integrację i budowanie rodzinnych relacji.
Zrelaksuj się!
Dla osób preferujących spokojniejszy wypoczynek czekają hamaki rozwieszone w cieniu drzew. Delikatne kołysanie, śpiew ptaków i szum liści stworzą idealne warunki do relaksu i wyciszenia. To doskonała okazja, aby na chwilę zapomnieć o miejskich troskach i po prostu cieszyć się chwilą spokoju.
Miłośników wędrówek zabierzemy na godzinny spacer przez urokliwe zakątki lasu. Przebywanie wśród zieleni pozwoli naładować baterie i podziwiać piękno otaczającej przyrody. Trasa jest dostosowana do różnych poziomów trudności, dzięki czemu każdy, bez względu na wiek i kondycję, będzie mógł cieszyć się tym doświadczeniem.Agata Klimek, wiceprezeska Fundacji Ludzie z Natury
Warsztaty? Naturalnie!
Oprócz zabaw i spacerów organizatorzy przygotowali również szereg warsztatów i dodatkowych atrakcji:
Warsztaty Bębniarskie – muzyka i rytm będą towarzyszyć uczestnikom podczas warsztatów bębniarskich. Pod okiem Martyny Dolęgi z DolęgArt, każdy będzie miał okazję nauczyć się podstaw gry na bębnach i doświadczyć radości wspólnego muzykowania.
Rodzinna Joga na Trawie – rodzinna sesja jogi na świeżym powietrzu prowadzona przez Marcina Jedynaka dla uczestników w każdym wieku i na każdym poziomie zaawansowania, pomoże zrelaksować ciało i umysł. To doskonały sposób na poprawę samopoczucia i spędzenie czasu z rodziną.
Razem z Jagodą Szulik z „Na polu u Kopra” będą gotowane różne pyszności na ogniu. Maria Filipiak pokaże jak samodzielnie zrobić kosmetyki. Dominika Piwnik zabierze uczestników w podróż o zmysłach, a Anna Pulut wprowadzi w podstawy tańców latynoskich! W zakątkach Bazy Leśna Oskoła uczestnicy będą mogli odnaleźć stacje z propozycjami zabaw kreatywnych i manualnych.
Informacje organizacyjne
Zapraszamy do zapisania się na wydarzenie „Lato Ludzi z Natury” przez formularz:
Rejestracja jest konieczna, gdyż organizatorzy chcą zapewnić kameralny charakter wydarzenia. Więcej informacji możecie Państwo uzyskać pod numerem telefonu: 514 131 951 lub na stronie internetowej www.ludzieznatury.org.
Wydarzenie jest płatne, a zebrane środki pozwolą Fundacji na dalszy rozwój terenu Bazy Leśna Oskoła oraz Strefy LAS, tak aby miejsca te były jeszcze lepiej dostosowane do potrzeb mieszkańców naszego miasta. Nie przegapcie tej wyjątkowej okazji, aby spędzić aktywnie i radośnie czas na łonie natury. Dodatkowo możecie dołożyć swoją cegiełkę do rozwoju tych dwóch wyjątkowych miejsc, w których cyklicznie odbywają się bezpłatne wydarzenia skierowane do lokalnej społeczności.
Patronat honorowy nad wydarzeniem objął Prezydent Skarżyska-Kamiennej Arkadiusz Bogucki. Partnerami wydarzenia są: Gmina Skarżysko-Kamienna, Klimek Nieruchomości, MPWiK Skarżysko-Kamienna, cukiernia Lazur Suchedniów, Wytwórnia Wód Gazowanych DAN Szydłowiec, Nadleśnictwo Skarżysko, DolęgArt oraz Na Polu u Kopra.
Lato Ludzi z Natury – Fundacja Ludzie z Natury zaprasza na Święto Błota 2024
Tegoroczny Suchedniowski Rajd Rowerowy będzie okazją nie tylko do jak zawsze miłego spędzenia czasu na rowerze w pięknych plenerach Suchedniowa oraz bliższych i dalszych okolic, ale też do świętowania. Tegoroczna impreza organizowana przez Suchedniowskie Stowarzyszenie Cyklistów będzie miał numer 20!
Udział w Suchedniowskim Rajdzie Rowerowym to dla wielu miłośników jazdy na rowerze punkt obowiązkowy w kalendarzu. Spieszymy więc z informacją, że znana jest już data tegorocznej edycji, więc po niedawnym Skarżyskim Rajdzie Rowerowym 2024 teraz pora na pedałowanie w Suchedniowie.
Organizatorzy jak zawsze przygotują ciekawe trasy oraz dodatkowe plusy dodatnie dla uczestników, ale tym razem zaproszą też do wspólnego świętowania jubileuszu. Tegoroczny rajd będzie już dwudziestym. Zresztą, Skarżyski Rajd Rowerowy w tym roku też świętował jubileusz – jest nieco „starszy”, bo ma już za sobą 25 edycji.
Trasy Suchedniowskiego Rajdu Rowerowego Góry Świętokrzyskie 2024 są w opracowaniu. Na razie możemy być pewni, że będzie ich duży wybór – dla każdego, o różnej nawierzchni i o różnej długości – od 15 km do 100 km. Oczywiście dużym atutem tras rowerowych będą piękne krajobrazy Gór Świętokrzyskich.
Uczestników Suchedniowskiego Rajdu Rowerowego zachęcamy do kręcenia kilometrów w ramach rywalizacji Rowerowa Stolica Polski 2024:
Suchedniowski Rajd Rowerowy 2024 odbędzie się w niedzielę 30 czerwca 2024 roku. Start i meta będą znajdować się w hotelu Stary Młyn przy ul. Berezów 2 w Suchedniowie.
Suchedniowski Rajd Rowerowy 2024 – program imprezy:
Zapisy: w godz. 8.45–9.30 na miejscu
Start: godz. 10.00
Poczęstunek i wręczanie medali: od godz. 13.00
Teletombola – losowanie nagród: od godz. 15.00
Wpisowe: 15 zł dla osób dorosłych oraz 10 zł dla osób poniżej 18. roku życia.
Pakiet startowy obejmuje: karta startowa z mapką, pamiątkowy medal (dla pierwszych 350 zarejestrowanych uczestników), poczęstunek, konkursy z nagrodami, losowanie upominków.
Suchedniowski Rajd Rowerowy 2024 – trasy:
A – 110 km – szosa: hotel Stary Młyn, Jasna, Kielecka, Łączna, Występa, Klonów, Brzezinki, Scholasteria, przełom Lubrzanki, Bęczków, Wymyślona, Krajno – Łęki, Kakonin, Bieliny, Czaplów, Płucki, Paprocice, Jeleniów, Grzegorzowice, Włochy, Nieczulice, Chybice, Tarczek, Sieradowice I, Siekierno, Wzdół Rządowy, Michniów, hotel Stary Młyn
B – 60 km – szosa: hotel Stary Młyn, Jasna, Kielecka, Łączna, Występa, Klonów, Brzezinki, Scholasteria, przełom Lubrzanki, Bęczków, Wymyślona, Św. Katarzyna, Bodzentyn, Sieradowice I, Siekierno, Wzdół Rządowy, Michniów, hotel Stary Młyn
C – 40 km – szosa: hotel Stary Młyn, Jasna, Kielecka, Kamionki, Podzagnańszcze, Zaskale, Wiącka, Bodzentyn, Sieradowice I, Siekierno, Wzdół Rządowy, Michniów, hotel Stary Młyn
D – 45 km – MTB: hotel Stary Młyn, Berezów, młyn Jędrów, dolina Kamionki, Krzyżka, Podłazie, Dołki, Ostrów, Zagórze, Zajamnie, Bukowa Góra (szlak zielony), Cerkle, Psary-Podlesie, Kamieniec, Skorucin, Kamień Michniowski, Zjazd Brudnych Kotów, Opal, Wierzbka, Sportowa, hotel Stary Młyn
E – 25 km – MTB: hotel Stary Młyn, Berezów, młyn Jędrów, dolina Kamionki, Krzyżka, Podłazie, Orzechówka, Kopciowiec, Aleksandrówka, Kamień Michniowski, Zjazd Brudnych Kotów, Opal, Wierzbka, Sportowa, hotel Stary Młyn
F – 29 km – drogi leśne utwardzone/asfalt: hotel Stary Młyn, Berezów, Michniów, Leśniczówka Michniów, Polana Leśników, Zjazd Brudnych Kotów, Mościska, Lisie Jamy, Piaseczna Góra, Kaczka, Dobra Dróża, Langiewicza, Słoneczna, Wierzbka, Sportowa, hotel Stary Młyn
G – 12 km – rodzinna: hotel Stary Młyn, Berezów, Michniów, Leśniczówka Michniów, Polana Leśników, Zjazd Brudnych Kotów, Opal, Wierzbka, Sportowa, hotel Stary Młyn
H – 61 km – gravel: hotel Stary Młyn, Berezów, Jędrów, Krzyżka, Podłazie, Kapkazy, Hucisko, Kamieniec, Leśna Str. Wieś, Podkonarze, Kamienna Góra, Kamionka, Podmielowiec, Siekierno Nowa Wieś, Lisie Jamy, Podradkowice, Radkowice, Wilczy Ług, zalew Lubianka, pomnik żołnierzy „Inspektora Jacka”, Droga Przez Strachoci Most, Kaczka, Dobra Dróża, Langiewicza, Graniczna, Wierzbka, Sportowa, hotel Stary Młyn.
Zmarł Stanisław Grzesiak, samorządowiec i pracownik kilku ważnych skarżyskich firm. Był między innymi zastępcą prezydenta Skarżyska-Kamiennej.
Stanisław Grzesiak zmarł w środę 12 czerwca 2024 roku w wieku 74 lat.
Stanisław Grzesiak w latach 2009–14 był zastępca prezydenta miasta, którym był wówczas Roman Wojcieszek. W minionej kadencji, w latach 2018–24 Stanisław Grzesiak zasiadał w radzie miasta. W niedawnych wyborach samorządowych kandydował do rady powiatu.
W przeszłości pracował w kilku znaczących skarżyskich firmach, między innymi w odlewni Kamienna, w ciepłowni Celsium i Mesko, a także w Starostwie Powiatowym. Ostatnią funkcją publiczną, jaką pełnił, była prezesura w Uzdrowisku Busko-Zdrój. Ze względu na problemy zdrowotne przestał ją pełnić w maju br.
Pogrzeb Stanisława Grzesiaka odbędzie się w poniedziałek 17 czerwca 2024 roku o godz. 14.00 w kościele Najświętszego Serca Jezusowego w Skarżysku-Kamiennej. Urna z prochami zostanie złożona do grobu na cmentarzu Łyżwy.
Szkoła Podstawowa nr 3 w Skarżysku-Kamiennej jest jedną z najstarszych w naszym mieście. Została otwarta w 1934 roku, więc rok 2024 to dla niej rok jubileuszu 90-lecia. Na tę okazję przygotowano piękną uroczystość.
Te wszystkie czynniki sprawiły, że do Skarżyska napłynęło mnóstwo ludzi. To pociągnęło też za sobą wzrost liczby dzieci, które potrzebowały miejsca do nauki. Niezbędne stało się więc zbudowane kolejnej szkoły podstawowej.
I tak właśnie zaczęła się historia Trójki, wówczas zgodnie z ówczesnym nazewnictwem, Szkoły Powszechnej nr 3. Jej charakterystyczny budynek współgrający stylem architektonicznym i budulcem z PFA i jej osiedlami pracowniczymi, stał się jednym z elementów ogromnego kompleksu zabudowań fabrycznego. Naukę w szkole rozpoczęto we wrześniu 1934 roku.
Czy wiesz, że…
Pierwszym patronem Szkoły Podstawowej nr 3 w Skarżysku był marszałek Józef Piłsudski. Henryka Sienkiewicza uczyniono patronem w 1968 roku.
Trójka świętuje 90-lecie
Od tamtych chwil minęło już 90 lat, więc dla SP 3 nadszedł czas świętowania pięknego jubileuszu. I tak stało się jeszcze pod koniec obecnego roku szkolnego – 6 czerwca 2024 roku. Uroczystości rocznicowe rozpoczęły się akademią w Miejskim Centrum Kultury. Odbył się tam piękny spektakl, który zachwycił wszystkich. Szkoła otrzymała mnóstwo gratulacji i życzeń na kolejne lata od licznych środowisk, nie tylko edukacyjnego.
Obowiązkowym elementem jubileuszowego świętowania w takich sytuacjach jest też zaproszenie w mury szkoły. Tutaj towarzyszyliśmy Trójce też my. Obecni nauczyciele i uczniowie zaprosili swoich poprzedników.
Specjalnie na tę okazję powstała izba tradycji. Tutaj można było oglądać kroniki szkolne, stare dokumenty i zdjęcia. Sekretarz szkoły Marzena Majcher, która ją przygotowała, miała też dla chętnych informator, w którym zostali wymienieni wszyscy absolwenci szkoły od początku jej istnienia!
Byli uczniowie chętnie zwiedzali swoją starą „budę”, a oprowadzali ich ci, którzy uczą się w niej teraz. Szkoła, co nieuniknione, zmieniła się na przestrzeni wielu lat. Jest to nieodzowne, aby mogła wypuszczać w świat dobrze wykształconych absolwentów. Trójka jest szkołą z oddziałami integracyjnymi, więc uczą się w niej dzieci z niepełnosprawnościami i dysfunkcjami, i dlatego urządzanie szkoły musi się odbywać z myślą o nich. Mają oni również swoje sale rehabilitacyjne
I tak, w SP 3, choć nowe są choćby ławki i inne meble, a na ścianach wiszą nowoczesne interaktywne tablice, to o długiej historii przypominają parkiety, mozaikowe posadzki czy boazeria na ścianach. Tu i ówdzie czuć jeszcze charakterystyczny dla starych wnętrz zapach. Również zewnętrzny wygląd jest świadkiem historii, a dzięki niemu Trójki nie da się pomylić z żadną inną szkołą w Skarżysku.
Wspomnienia byłych i obecnych ludzi Trójki
Niejednemu absolwentowi czy byłemu nauczycielowi, którzy odwiedzili swoje dawne mury, zakręciła się łezka w oku. Wspomnieniom nie było końca.
Absolwentem szkoły jest między innymi Mirosław Pardela, znany w naszym mieście z zaangażowania w kulturę i sport. Pisze i wykonuje piosenki i wiersze, od niedawna w zespole Zdrowo Zakręceni, a jest też wziętym sportowcem lekkoatletą w kategorii masters, czyli sportowców seniorów.
Do szkoły przyszedłem tuż po II wojnie światowej. Pamiętam, że moją wychowawczynią była pani Ziębowa. Muszę przyznać, że ja do szkoły chodzić nie lubiłem. Zawsze miałem jakieś kompleksy. To powodowało, że źle się uczyłem, na dwójach przepychali mnie z klasy do klasy. Należałem za to do chóru. Dobrze wspominam nauczycieli, między innymi pana Przybyłowskiego od plastyki, czy pana Pałkiewicza od śpiewu.Mirosław Pardela
Anna Sobota to z kolei obecna nauczycielka. Ona wspominała swoje początki w szkole, a w pamięci zapadła jej rekrutacja w wykonaniu ówczesnego dyrektora szkoły Michała Zakrzewskiego.
Uczę języka polskiego i od niedawna historii. Przyszłam tu do pracy w 1997 roku i pracuję do dziś. To się nie zdarza często. Różnie było przez ten czas, ale pamiętam do dziś, że ówczesne grono nauczycielskie przyjęło życzliwie młodą nauczycielkę. Do pracy przyjmował mnie dyrektor Michał Zakrzewski. Czułam się trochę, jakbym startowała do pracy w jakiejś korporacji. Były pytania symulacyjne, padło pytanie o palenie papierosów. W szkole czuć jej długą historię. Ja sama czuję się staro, gdy dochodzi do sytuacji, że do szkoły przychodzi dziecko moich dawnych uczniów. Ponadto, do tej szkoły chodziła moja mama i opowiada mi, jak było za jej czasów. Historia to nieodzowna część naszej szkoły.Anna Sobota, nauczycielka w SP 3
Sala gimnastyczna Trójki na tę okoliczność zamieniła się w salę bankietową. Na uczestników czekał poczęstunek, a nad tym, aby nikomu niczego nie zabrakło, czuwała dyrektorka szkoły Bogumiła Sadza. Dla dyrekcji jubileusz to doniosłe wydarzenia, ale na co dzień trzeba wytężonej pracy, aby zachować wysoki poziom kształcenia. Jak wszyscy wiemy, dziś nie jest o to łatwo.
Długo przygotowywaliśmy się do tych chwil. Zobaczyliśmy piękny spektakl. Na co dzień staramy się, żeby nasza Trójka byłą szkołą z tradycjami, a jednocześnie szkołą nowoczesną. Szkoła to nie tylko budynek, ale i ludzie, ale żeby ludziom było w niej dobrze, to szkoła sama w sobie musi iść z duchem czasu. Robimy wszystko, żeby dzieci chętnie do szkoły przychodziły, troszczymy się o dzieci niepełnosprawne, aby uczyły się w komfortowych warunkach. Zarówno potrzeb jak i marzeń co do rozwoju szkoły jest dużo. Chcemy dalej unowocześniać szkołę wewnątrz, zwłaszcza sale. Na zewnątrz przydałby się parking, a także winda przy budynku. To też szczególnie pod kątem dzieci niepełnosprawnych. Mam nadzieję, że nasza szkoła, im coraz starsza, będzie jednocześnie coraz nowocześniejsza.Bogumiła Sadza, dyrektorka Szkoły Podstawowej nr 3
Szkoła Podstawowa nr 3 ma już 90 lat, ale… nie cała. Młodsze i najnowsze jej części to właśnie wybudowane dwa boiska, które umożliwią uprawianie sportu i aktywności fizycznej w dobrych warunkach. Przed szkołą jeszcze wiele niezbędnych inwestycji.
Życzymy Trójce, aby wszystko szkło zgodnie z planem i żeby w jeszcze lepszej formie weszła w kolejny piękny jubileusz, czyli 100-lecia.
Jubileusz 90-lecia Szkoły Podstawowej nr 3 w Skarżysku-Kamiennej
